Καθηγητές, ή … κατηχητές;

Εμφανίσεις: 1286 Συντάχθηκε από ΟΔΥΣΣΕΙΑ Ομάδα Δράσης για την Υγεία, τις Σχέσεις, την Σεξουαλικότητα, την Εκπαίδευση, τα Ιδανικά και τις Αξίες στις 31 Ιουλίου 2020.

(Σχόλιο στο άρθρο «φύση και φύλο, η διαλεκτική τους σχέση» https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/251993_fysi-kai-fylo-i-dialektiki-toys-shesi)

Ανάρτηση 20 Ιουλίου 2020

Όταν κάποιος ειδικός τοποθετείται επί θεμάτων του γνωστικού του πεδίου, περιμένουν όλοι με ενδιαφέρον να ακούσουν τον επιστημονικό του λόγο. Αλλά όταν, αντί για  επιστημονικά δεδομένα χρησιμοποιεί πολιτικούς αφορισμούς, δείχνει ότι δεν έχει επιχειρήματα, αλλά θέλει οπωσδήποτε να επιβάλλει την γνώμη του.

Ιδιαίτερα, όσον αφορά στο πως η αλληλεπίδραση μεταξύ φύσης και κοινωνίας επηρεάζει τις συμπεριφορές φύλου, ένα πεδίο συνάντησης βιολογίας, γενετικής, νευροεπιστημών, κοινωνικών επιστημών και ψυχολογίας, θα περίμενε κανείς να ακούσει τι νεότερα υπάρχουν στο πολύ ενδιαφέρον  αυτό θέμα. Αντί γι’ αυτό, το να ακούγεται ένας παλαιοκομματικός λόγος πολιτικού καθοδηγητή, είναι τουλάχιστον απογοητευτικό…

Βέβαια, τα όσα υποστηρίζει ο αρθρογράφος τα ακούμε πιά πολύ συχνά, παρά το ότι δεν υποστηρίζονται από τις σύγχρονες μελέτες. Αντίθετα μάλιστα, πολλά βασίστηκαν σε επιστημονικές απάτες, όπως αυτές της Karen Ruggiero (3) ή του Diederik Stapel  (4) για τα φυλετικά στερεότυπα, τις διακρίσεις και τις δήθεν επιπτώσεις τους. Χωρίς να έχουμε σκοπό να θίξουμε τον γράφοντα, αλλά  προς αποκατάσταση της λογικής (μια και η αλήθεια είναι βαριά λέξη), επισημαίνουμε, τις εξής αστοχίες:

1. Κατ’ αρχάς, όσοι επιστήμονες μελετούν την φύση και το βιολογικό υπόβαθρο της ανθρώπινης συμπεριφοράς, κατατάσσονται ασυζητητί στην … Άκρα Δεξιά! Δηλαδή τόσοι και τόσοι επιστήμονες που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην έρευνα και τιμήθηκαν με Nobel Βιολογίας και Ιατρικής είναι και αυτοί … Ακροδεξιοί;
2. Η φύση, (δηλαδή η βιολογική προδιάθεση) χαρακτηρίζεται ως «φυλακή». Δεν έχουμε καταλάβει αν ο συγγραφέας υποστηρίζει το παρά-φύση, το υπέρ-φύση, ή την μεταφυσική. Εάν ισχύει η πρώτη περίπτωση πρέπει να μας πει καθαρά ποια πιστεύει ότι είναι τα όρια. Εάν ισχύει η δεύτερη, ας δηλώσει ποιος είναι κατά τη γνώμη του ο σκοπός (πχ η θέωση, ο Νιτσεικός υπεράνθρωπος, κλπ). Εάν ισχύει η τρίτη, ας μας πει «σε τι θεό πιστεύει».
3. Αναφέρεται στο άρθρο το εξής αυθαίρετο αξίωμα: «Ως μέλη του βιολογικού είδους «άνθρωπος», έχουμε κληρονομήσει από τη φύση τη δυνατότητα να χρησιμοποιούμε στην οργάνωση των κοινωνιών μας λίγα ή πολλά φύλα!». Από πού συνάγεται αυτό; Τα φύλα στην φύση είναι δυαδική παράμετρος (ή το ένα, ή το άλλο), με πολύ σπάνιες συγγενείς διαταραχές (1 ανά 5500 γεννήσεις), γενετικής ή ορμονικής αιτιολογίας (1, 2). Άλλο πράγμα είναι η ταυτότητα φύλου, δηλαδή ο υποκειμενικός τρόπος με τον οποίο ένα άτομο αντιλαμβάνεται το φύλο του, που μπορεί να ποικίλει, λόγω ενδογενών ή εξωτερικών επιδράσεων.
4. Παρουσιάζεται η Κοινωνία ως μια οντότητα κακοποιητική, που «ασκεί βία στα υποκείμενα ώστε να συμμορφώνονται με τα συγκεκριμένα πρότυπα έμφυλης κανονικότητας», όπου «τα φύλα χωρίζονται σε επιτρεπτά και μη-επιτρεπτά» και «χρησιμοποιούνται για την διαμόρφωση της έμφυλης τάξης», από «μία πολιτικά απάνθρωπη κοσμοθεωρία που θέλει τους ανθρώπους πιόνια εξουσιών και ανεξέλεγκτων δυνάμεων».
   Αυτού του είδους ο λόγος απευθύνεται στο θυμικό και θολώνει την κριτική σκέψη, υποτιμά τους αναγνώστες και τους κατευθύνει σε  ψευτοεπιλογές.  Η πραγματική βία βρίσκεται στη συνεχή ιδεολογική αμφισβήτηση της βιολογίας της ανθρώπινης φύσης.  Συνωμοσιολογικές θεωρίες  δεν συνάδουν  με την ιδιότητα πανεπιστημιακού καθηγητή, αλλά μάλλον  κατηχητή, για να μην πούμε…εξορκιστή! Υποθέτουμε όμως, ότι κρίνει εξ (ιδεολογικών ) ιδίων τα αλλότρια.   
5. Ο αρθρογράφος παραλείπει να αναφέρει ότι κοινωνία και η φύση δεν λειτουργούν ανεξάρτητα από την ανθρώπινη βούληση. Η ελευθερία της βούλησης είναι ανθρώπινο χαρακτηριστικό και δικαίωμα, που για να οδηγήσει σε προσωπική και συλλογική εξέλιξη και ευημερία, χρειάζεται να συνοδεύεται από την ευθύνη. Οι υποσχέσεις για «απόλυτη ελευθερία» από την «κοινωνική καταπίεση» δελεάζουν τους εύπιστους εδώ και αιώνες! Γλαφυρά το περιγράφει ο Απόστολος Πέτρος: «υπέρογκα γαρ ματαιότητος φθεγγόμενοι, δελεάζουσι εν επιθυμίαις σαρκός … ελευθερίαν επαγγελόμενοι, αυτοί δούλοι υπάρχοντες της φθοράς». Η διεκδίκηση μιας ζωής χωρίς όρια στην επιθυμία δεν είναι καν συμβατή με την ιδέα της κοινωνικής συγκρότησης. Αντίθετα παραπέμπει στην βρεφική παντοδυναμία του «θα γίνει ότι θέλω εγώ, όπως θέλω εγώ, όποτε θέλω εγώ». Είναι μία ιστορική και  προσωπική παλινδρόμηση.
6. Το άρθρο στοχεύει στο να αποτρέψει όσους δεν γνωρίζουν καλά το θέμα από το να αναζητήσουν την αλήθεια. Άλλωστε, μέχρι πρόσφατα επιστήμονες που μελετούν θέματα φύλου χαρακτηρίζονταν…ομοφοβικοί. Η έμφυλη αρένα δεν είναι πιά επανάσταση αλλά καθεστώς, που προσπαθεί να φιμώσει κάθε διαφορετική γνώμη.

Συμπερασματικά,  σε τέτοιου είδους τοποθετήσεις δεν υπάρχει πνεύμα ελευθερίας και γνώσης, αλλά χειραγώγησης (κι αυτό  γνωστό από παλιά και στερεότυπο)! Πολύ ωραία  το περιγράφει ο Αίσωπος:

ΓΑΤΟΣ ΚΑΙ  ΚΟΚΚΟΡΑΣ

Μια φορά ο γάτος έπιασε τον πετεινό και γύρευε δικαιολογία για να τον κατασπαράξει. Άρχισε λοιπόν να τον κατηγορεί ότι κράζοντας τη νύχτα ενοχλεί τους ανθρώπους και δεν αφήνει κανέναν να χαρεί τον ύπνο.
Ο πετεινός δικαιολογήθηκε ότι με αυτό που κάνει ωφελεί τους ανθρώπους, γιατί τους ξυπνάει για να ασχοληθούν με τις δουλειές τους
Ο γάτος όμως τον ξανακατηγόρησε λέγοντας: «ναι, αλλά εσύ είσαι και ασεβής ενάντια στη φύση, αφού σμίγεις ερωτικά με τις αδελφές σου και τη μάνα σου».
Ο πετεινός τότε ισχυρίστηκε ότι και αυτό για  ωφέλεια των αφεντικών του το κάνει, αφού έτσι γεννιούνται πολλά αυγά για χάρη τους.
Τότε πια ο γάτος απηύδησε και είπε: «Αν κι εσύ έχεις πάντα έτοιμες δικαιολογίες, εγώ παρόλα αυτά θα σε φάω»

Ο μύθος υποδηλώνει ότι ο  πονηρός άνθρωπος, που θέλει να κάνει κακές πράξεις, ακόμη και αν δεν μπορέσει να βρει εύσχημη πρόφαση, θα το κάνει απροκάλυπτα.

ΑΙΛΟΥΡΟΣ ΚΑΙ ΑΛΕΚΤΡΥΩΝ

Αἴλουρος συλλαβὼν ἀλεκτρυόνα τοῦτον ἐβούλετο μετ᾽ εὐλόγου αἰτίας καταθοινήσασθαι. καὶ δὴ ἀρξάμενος κατηγόρει αὐτοῦ λέγων ὀχληρὸν αὐτὸν εἶναι τοῖς ἀνθρώποις νύκτωρ κεκραγότα καὶ οὐδὲ ὕπνου τυχεῖν αὐτοὺς ἐῶντα. τοῦ δὲ εἰπόντος ὡς ἐπ᾽ ὠφελείᾳ αὐτῶν τοῦτο ποιεῖ, ἐπὶ γὰρ τὰ συνήθη τῶν ἔργων διεγείρει, ἐκ δευτέρου ἔλεγεν· «ἀλλὰ καὶ ἀσεβὴς εἰς τὴν φύσιν καθέστηκας καὶ ἀδελφαῖς καὶ μητρὶ ἐπεμβαίνων». τοῦ δὲ καὶ τοῦτο εἰς ὠφέλειαν τῶν δεσποτῶν πράττειν φήσαντος, πολλὰ γὰρ αὐτοῖς ὠὰ τίκτεσθαι παρασκευάζει, διαπορηθεὶς ἐκεῖνος ἔφη· «ἐὰν οὖν σὺ ἀφορμῶν ἀεὶ εὐπορῇς, ἐγώ σε εγω σε ουχ ηττον κατεδομαι.

Ό λόγος δηλοῖ, ὅτι καὶ πονηρὰ φύσις πλημμελεῖν  προαιρουμένη, κἂν μὴ μετ᾽ εὐλόγου προσχήματος δυνηθῇ, ἀπαρακαλύπτως πονηρεύεται.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

• Fisher AD, et al. Gender identity, gender assignment and reassignment in inpiduals with disorders of sex development: a major of dilemma. J Endocrinol Invest. (2016) 39:1207–1224
• Kim KS. Disorders of Sex Development. KJU, (2012) undefined
• Findings of scientific misconduct. Pascal, Chris B. Office of Research Integrity, Vol 66(239), Dec 2001, 64266A.
  Voluntary Exclusion Agreement is entered into between the US Dept of Health & Human Services, through the Public Health Service (PHS), President and Fellows of Harvard and K. M. Ruggiero (Respondent). This document reports the findings of scientific misconduct against the Respondent. Based on the report of an inquiry conducted by Harvard University (Harvard Report), and related actions and findings by Harvard based on the Harvard Report, as well as additional analysis conducted by the Office of Research Integrity in its oversight review, PHS found that M. Ruggiero engaged in scientific misconduct by fabricating data in research supported by the National Inst of Health. The following articles have been retracted; “Less pain and more gain”, “Why did I get a D?”, “Now you see it, now you don’t”, and “Group status and attributions to discrimination.” (See records 2001-01642-001, 2001-18368-015, 2002-12140-001, and 2002-12141-001, respectively.) (PsycINFO Database Record (c) 2012 APA, all rights reserved)
• APA. https://www.apa.org/science/about/psa/2011/12/diederik-stapel
  https://retractionwatch.com/category/diederik-stapel/

 Τhe scientific fraud allegations surrounding prominent Dutch social psychologist Diederik Stapel have intensified. Inquiry committees convened at Tilburg University, the University of Groningen, and the University of Amsterdam indicate that the research misconduct committed by Stapel was vast. The misconduct goes back to at least 2004 and involves the manipulation of data and complete fabrication of entire experiments. The fraudulent data are said to have been used in at least 30 published, peer-reviewed papers.            

Πηγή: ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Εκτύπωση