Μετά από χρόνια διαβούλευσης, οι αντιπρόσωποι της American Medical Association (AMA), κατά την πρόσφατη συνεδρίασή τους, που έλαβε χώρα στο Σικάγο, υποστήριξαν με πλειοψηφία 360 έναντι 190 την έκθεση σχετικά με την υποβοηθούμενη αυτοκτονία του Council on Ethical and Judicial Affairs (CEJA), και επιβεβαίωσαν τη θέση τους εναντίον της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας με την συντριπτική ψήφο των 392 έναντι 162.
Σύμφωνα με τον επιστημονικό ιστότοπο Medscape, οι εκπρόσωποι υποστήριξαν τις παρακάτω δύο απόψεις:
Την απόφαση 5.7 του Κώδικα Ιατρικής Ηθικής, η οποία αναφέρει ότι «Η άδεια στους γιατρούς να συμμετάσχουν σε πράξεις υποβοηθούμενης αυτοκτονίας θα προκαλούσε τελικά περισσότερη ζημία παρά όφελος. Η ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι εκ θεμελίων ασυμβίβαστη με τον ρόλο του ιατρού ως θεραπευτή, είναι δύσκολο ή και αδύνατο να ελεγχθεί και θα δημιουργούσε σοβαρούς κινδύνους για την κοινωνία. Αντί να εμπλακούν σε πράξεις υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, οι γιατροί πρέπει να ανταποκριθούν υποστηρίζοντας όσο γίνεται περισσότερο τις ανάγκες των ασθενών στο τέλος της ζωής τους».
Την απόφαση E-1.1.7 των Αρχών Ιατρικής Δεοντολογίας της AMA, η οποία δηλώνει ότι «οι γιατροί αναμένεται να τηρήσουν τους ηθικούς κανόνες του επαγγέλματός τους, συμπεριλαμβανομένης της πιστής αφοσίωσης στους ασθενείς τους και του σεβασμού της αυτοδιάθεσής τους... Οι ιατροί διατηρούν για τον εαυτό τους το δικαίωμα να εκτελέσουν μια ιατρική πράξη (ή να αρνηθούν την εκτέλεσή της) σύμφωνα με τις επιταγές της συνείδησής τους κατά την άσκηση της επαγγελματικής τους πρακτικής.
Αυτό το δικαίωμα είναι σημαντικό για τη διατήρηση της εντιμότητας και της ακεραιότητας του Ιατρικού επαγγέλματος εν γένει, καθώς και της ηθικής ακεραιότητας του κάθε μεμονωμένου ιατρού, τον οποίο εμπιστεύονται οι ασθενείς και η κοινωνία. Για τον λόγο αυτό, οι ιατροί πρέπει να απολαμβάνουν της ελευθερίας να ασκούν το επάγγελμά τους σύμφωνα με τις σοφά μελετημένες και βαθιά εδραιωμένες πεποιθήσεις τους, οι οποίες αποτελούν τα θεμελιώδη στοιχεία που συγκροτούν την ανθρωπιστική και ιατρική τους ταυτότητα.»
Εν συνεχεία στο Medscape, αναφέρονται οι δηλώσεις της Diane Gowski, MD, από το Clearwater, Florida, Αναπληρώτριας εκπροσώπου της Εταιρείας Εντατικής Νοσηλείας: «Δεν θα δίναμε ποτέ στους ασθενείς μας όπλο ή περίστροφο... έτσι δεν θα πρέπει να τους προμηθεύουμε με θανατηφόρα φάρμακα.» Η ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία παραβιάζει τον φυσικό ηθικό νόμο. Καλούμε την AMA να παραμείνει σταθερή, καθώς κάθε αλλαγή από την τρέχουσα ιατρική τοποθέτηση θα δημιουργήσει σύγχυση και μόνο στο κοινό ως προς τις προθέσεις και το ρόλο των ιατρών τους.
Σύμφωνα με την "Δρ Shane Macaulay, MD, του Kirkland, Wash., η οποία μίλησε εκ μέρους των αντιπροσώπων της Ουάσιγκτον, υπάρχει ο παρακάτω κίνδυνος: "Το Όρεγκον νομιμοποίησε την υποβοηθούμενη αυτοκτονία το 1997, δίνοντας επανειλημμένως διαβεβαιώσεις ότι θα παραμείνει ελεγχόμενη και δεν θα εξελιχθεί σε ευθανασία". Όμως, "Μόλις τον περασμένο μήνα, η Βουλή των Αντιπροσώπων στο Όρεγκον ενέκρινε νομοσχέδιο που επιτρέπει το θάνατο του ασθενούς με θανατηφόρο ένεση, και έτσι φάνηκε η αναπόφευκτη εξέλιξη από την υποβοηθούμενη αυτοκτονία στην ενεργητική ευθανασία διότι οι γιατροί έχουν προοδευτικά αποδεχθεί και εξοικειωθεί με την ιδέα ότι η λήψη της ζωής ενός ασθενούς είναι επιτρεπτή".
"Στον Καναδά, η υποβοηθούμενη αυτοκτονία και η ευθανασία νομιμοποιήθηκαν μόλις πριν από 3 χρόνια και από τότε η ευθανασία έχει μετατραπεί στο Καναδά σε επιδημία, με περισσότερους από 4.000 θανάτους το περασμένο έτος".
"Αυτές οι ανησυχητικές εξελίξεις μας δείχνουν ότι χάλασαν τα φρένα στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία και πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί διότι η κατάσταση της κοινωνίας συνεχώς επιδεινώνεται ως προς τη συγκεκριμένη πρακτική. Εκτός και άν μας εκφράζει αυτή η παγκόσμια εξάπλωση της ευθανασίας, θα πρέπει να αποδεχθούμε την ψηφισμένη έκθεση CEJA και να στηρίξουμε αυτή την πολιτική άμεσα, δημιουργώντας ένα τείχος προστασίας έναντι του ό,τι συμβαίνει στον Καναδά.»
Μας εκφράζει;
Πηγή: http://alexschadenberg.blogspot.com/