Μετά το διαζύγιο. Είναι δυνατή η επανένωση του ζευγαριού;
Στην πατρίδα μας ο γάμος και η οικογένεια διέρχονται κρίση. Οι νέοι μας δεν παντρεύονται, συχνά χωρίζουν μετά το γάμο τους, και όταν χωρίσουν πιστεύοντας πως «λύνουν» το πρόβλημα, δημιουργούν πολλά περισσότερα.
Κάποιοι σύζυγοι βιώνοντας τις συνέπειες του διαζυγίου τους σκέπτονται να ενώσουν ξανά την διαλυμένη τους οικογένεια. Είναι αυτό εφικτό; Και ποιές είναι οι προϋποθέσεις;
Ας δούμε το φαινόμενο της διάλυσης του γάμου στην πατρίδα μας σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ.
- Σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 1993 είχαμε 62.195 γάμους, το 2017 μειώθηκαν στους 50.138. Τα διαζύγια αντίθετα στο ίδιο χρονικό διάστημα αυξήθηκαν, από 7.725 το 1993 (12,4% επί των γάμων), έφτασαν τις 13.494 το 2005 (22,1% επί των γάμων) και για το 2017 έφτασαν τα 19.190.
- Τα τελευταία χρόνια τα διαζύγια κυμαίνονται στη χώρα μας κατά μέσο όρο, γύρω ή και πάνω από τις 15.000 (30% επί των γάμων). Ο μέσος όρος διαζυγίων της περιόδου 2014 - 2017 διαμορφώνεται στα 15.058 διαζύγια, έναντι 51.637 γάμων.
Ειδικότερα για το 2017 όπου οι αποφάσεις διαζυγίων ανήλθαν σε 19.190 :
- Οι περισσότερες αιτήσεις υποβλήθηκαν από άνδρες και γυναίκες ηλικίας 40- 44 ετών και ακολουθούν οι ηλικιακές ομάδες 45- 49 για τους άνδρες και 35- 39 για τις γυναίκες .
- Οι οικογένειες που διαλύθηκαν είχαν συνολικά 25.025 παιδιά, τα 16.103 ήταν κάτω των 18 ετών (εξαρτώμενα παιδιά). Τα 5.969 ανήκαν σε οικογένειες με τρία έως και επτά παιδιά, ενώ τα υπόλοιπα 19.056 σε οικογένειες έως και δύο παιδιά.
- 804 διαζύγια αφορούσαν πάνω από 10 έτη γάμου, ενώ 4.245 αφορούσαν 5-10 χρόνια γάμου.
Το συμπέρασμα: άνθρωποι μετά από πολλά χρόνια γάμου, με παιδιά και ενώ βρίσκονται οι ίδιοι σε μέση ηλικία, αποφασίζουν πως έκαμαν λάθος που παντρεύτηκαν τον άνθρωπό τους, πως ήταν λάθος οι επιλογές τους, και είναι καλύτερα να διαγράψουν το οικογενειακό τους παρελθόν, να πορευθούν χώρια και για τα παιδιά ας γίνει ό,τι γίνει ....Οι συνέπειες όμως ενός διαζυγίου σε βάθος χρόνου είναι οδυνηρές. Προκύπτουν προβλήματα οικονομικά, άλλα που αφορούν την κοινή περιουσία και τα χρέη, την υγειονομική ασφάλιση, ψυχολογικά όλων των μελών της οικογένειας, κοινωνικά , επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού από επιδόματα και συνδρομές στη μονογονεϊκή οικογένεια κλπ. Όταν πεθαίνει η πιό λειτουργική και πολύτιμη δομική μονάδα της κοινωνίας μας, ο θάνατος της δεν οικοδομεί καμιά άλλη νέου τύπου δημιουργική ζωή αλλά προκαλεί πολλά και μεγαλύτερα προβλήματα.
Υπάρχουν μελέτες του εξωτερικού που αφορούν διαζευγμένα ζευγάρια που επιλέγουν να ξανασμίξουν. Αυτά αποτελούν περίπου το 6% των διαζευγμένων ζευγαριών. Μάλιστα ενώ για τους διαζευγμένους που προχωρούν σε δεύτερο ή τρίτο γάμο τα ποσοστά διαζυγίου είναι 67% και 73% αντίστοιχα, για τα ζευγάρια που ξανασμίγουν τα ποσοστά νέου διαζυγίου είναι μόνο 28%. Αυτά τα ενθαρρυντικά δεδομένα από τις σχετικές μελέτες, σε συνδυασμό με τα υψηλά ποσοστά διάλυσης του γάμου στη πατρίδα μας, μας οδήγησαν να δούμε λεπτομερέστερα τις προϋποθέσεις επιτυχούς επανασύνδεσης της οικογένειας, για να ωφεληθούν από αυτή οι σύζυγοι , τα παιδιά και όλη η κοινωνία.
Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί λόγοι για τους οποίους οι σύζυγοι επιθυμούν να ξανασμίξουν.
- Η απόσταση κάνει συχνά τα αισθήματα αγάπης να αναπτυχθούν ξανά.
- Μερικές φορές τα ζευγάρια δεν συνειδητοποιούν τί αξία έχει ο ένας για τον άλλον μέχρι να διαζευχθούν. Ακόμη και στη φάση της διάστασης ένα το ζευγάρι μπορεί να μην είναι αρκετά μακριά ο ένας από τον άλλο ώστε να αξιολογεί σωστά και αντικειμενικά τον σύντροφό του.
- Το ζευγάρι κατανοεί πως έχει ζήσει πολλές δυνατές στιγμές μαζί για να τις αφήσει να πάνε χαμένες.
- Υπάρχουν παιδιά. Το δυνατό όνειρο πολλών γονέων για δημιουργία ενός ασφαλούς και δημιουργικού σπιτικού για τα παιδιά, διαλύεται στο διαζύγιο και αυτό είναι εξαιρετικά απογοητευτικό. Η επιθυμία να μεγαλώσουν σωστά τα παιδιά είναι για αυτούς, από τις προτεραιότητες στο γάμο. Συχνά τα παιδιά είναι ο λόγος που οι γονείς παραβλέπουν τα προσωπικά τους θελήματα και ζητούν να ξανασμίξουν. Και οι δύο αγωνίζονται μακριά από τον εγωισμό χάρις ενός υψηλού στόχου, χάριν της ευημερίας των παιδιών.
- Ο χρόνος που περνά κάνει τον θυμό να υποχωρήσει και να ηρεμίσει η ένταση.
Βλέπει κανείς τώρα πιο ψύχραιμα τις αντιδικίες, συνειδητοποιεί πως υπάρχει και δικό του ποσοστό σφάλματος και μπορούσε να κάνει αρκετά για να μή φτάσει η κατάσταση στα άκρα. - Τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα εκτός γάμου όπως τα φανταζόταν.
Κάποιοι πιστεύουν πως οτιδήποτε άλλο εκτός από τον γάμο τους με τον-την συγκεκριμένο σύζυγο είναι καλύτερο. Αυτό γρήγορα διαψεύδεται μετά το διαζύγιο. Η πραγματικότητα βοηθά να αντιληφθούμε τα προσόντα του απορριφθέντος συζύγου. - Η προσωπικότητα αλλάζει από τις εμπειρίες του διαζυγίου και η σχέση τους αποκτά νέα αξία. Ένας γάμος μπορεί να έχει τελειώσει επειδή οι σύζυγοι κάποια στιγμή άλλαξαν γνώμη και επιθυμίες αλλά μπορεί υπό άλλες νεότερες περιστάσεις να αλλάξουν και πάλι οι απόψεις τους και να νιώσουν για άλλη μια φορά πως αγαπούν ο ένας τον άλλον.
Αξίζει να προσπαθήσει ένα ζευγάρι για το γάμο του;
Ναι, υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να αποκατασταθεί ένας γάμος. Οι λόγοι αυτοί σχετίζονται με την αποκατάσταση της ηρεμίας και της ομαλής διαβίωσης των μελών της οικογένειας, παρόλο που η επανένωση δεν είναι δυστυχώς δυνατή για όλους.
Ας δούμε τις προϋποθέσεις:
- Αποδοχή της ενοχής, του σοβαρού μεριδίου ευθύνης εκ μέρους και των δύο.
Συχνά, ο ένας ή και οι δύο σύζυγοι δεν αναγνωρίσουν τη συμβολή τους στην διάλυση ενός γάμου. Αυτή η διστακτικότητα και η ισχυρογνωμοσύνη είναι δείκτες ότι το εν λόγω ζευγάρι δεν είναι έτοιμο να επανενωθεί. Για να είναι επιτυχής ο νέος γάμος, και οι δύο σύζυγοι πρέπει να ταπεινωθούν, να υποχωρήσουν και να αναγνωρίσουν ότι ο καθένας τους έπαιξε σημαντικό ρόλο στην διάλυση του γάμου τους. Διότι αυτή είναι η αλήθεια, ακόμη και άν κάποιος από τους δύο φάνηκε σε ένα θέμα πιο αδύναμος. - Έμπρακτη τακτοποίηση του προβλήματος που οδήγησε στο διαζύγιο, και βάσιμες ελπίδες πως αυτή η πράξη δεν θα επαναληφθεί ή εάν επαναληφθεί τώρα πια δεν θα αξιολογηθεί ως ασύμβατη με τον γάμο.
- Αλλαγή Συμπεριφοράς των συζύγων. Τα ζευγάρια τείνουν να δικαιολογούν και να εκλογικεύουν τη συμπεριφορά τους (ή τη συμπεριφορά του πρώην συζύγου τους), χωρίς ποτέ να προβαίνουν στη πράξη σε κανένα βήμα για προσωπική αλλαγή στάσης. Για να μπορέσει να λειτουργήσει εκ νέου ο γάμος, οι δύο σύζυγοι πρέπει να επιδείξουν πραγματική αλλαγή στις πράξεις, τον τρόπο συμπεριφοράς και τις αντιδράσεις τους.
- Αλλαγή στις προσδοκίες. Ένας από τους παράγοντες διάλυσης ενός γάμου είναι ότι ένας ή και οι δύο σύζυγοι έχουν μη ρεαλιστικές προσδοκίες από το γάμο και από τον άνθρωπό τους. Προκειμένου ένα ζευγάρι να επανενωθεί επιτυχώς, ο έγγαμος πρέπει να έχει ρεαλιστικές προσδοκίες για τον εαυτό του, τον σύζυγό του και τον γάμο γενικά. Η παροχή συμβουλών στους συζύγους από υπεύθυνο άτομο μπορεί να βοηθήσει σημαντικά να προσαρμόσουν τις προσδοκίες τους και να διαμορφώσουν νέες, που θα είναι ρεαλιστικές και υγιείς .
- Οι σύζυγοι πρέπει να θυμούνται πως παντρεύονται το ίδιο άτομο. Αυτό σημαίνει πως παρά τις προσπάθειες για νέα αρχή και αλλαγή νοοτροπίας οπωσδήποτε υπάρχουν στοιχεία της παλαιάς προσωπικότητάς του άλλου. Χρειάζεται σκληρή δουλειά, υπομονή, και συστηματική εν επιγνώσει προσπάθεια να συγχωρεί και αποφεύγει κανείς τους σκοπέλους στους οποίους σκόνταφτε στο παρελθόν.
- Η σωματική σχέση, η σεξουαλική πράξη δεν είναι από μόνη της δυνατή να κρατήσει την επανένωση. Για να ικανοποιεί και τους δύο συζύγους και να λειτουργήσει συνδετικά πρέπει να προηγηθεί η ψυχική προσέγγιση, η κατανόηση και η αποδοχή του άλλου. Διαφορετικά θα έχει πολύ πρόσκαιρο αποτέλεσμα.
- Υποστήριξη συμβουλευτική από άτομο υπεύθυνο και έμπειρο σε ζητήματα γάμου. Μπορεί αυτό το ρόλο να αναλάβει είναι ένα έμπειρο άτομο κοινής αποδοχής. Πολλοί καταφεύγουν στον ψυχίατρο ή τον ψυχολόγο. Εάν υπάρχει ψυχικό νόσημα προς θεραπεία ή άγνοια των βασικών αρχών λειτουργίας του γάμου και της οικογένειας τότε έχει θέση ο ψυχίατρος ή ο ψυχολόγος.
Όμως τα αίτια του διαζυγίου στη συντριπτική τους πλειοψηφία αφορούν την υποτίμηση του άλλου, και την τάση για επιβολή του προσωπικού θελήματος. Για όλα αυτά τα θέματα, και προκειμένου για χριστιανικά ζευγάρια, επειδή άπτονται του πνευματικού αγώνα των συζύγων, το καταλληλότερο άτομο για την στήριξη της οικογένειας είναι ο πνευματικός πατέρας. Έτσι έχει προνοήσει η Ορθόδοξη Εκκλησία. Ο πνευματικός με απόλυτο σεβασμό και με την χάρη του Θεού, θα συμβουλεύσει και τους δύο συζύγους, ώστε να υποχωρήσει ο εγωισμός, και να εγκαταλειφθεί ακόμη και η δίκαιη διεκδίκηση προς χάριν της τόσο πολύτιμης οικογενειακής ενότητας.
Το τελικό αποτέλεσμα, το να συγκεντρωθεί και πάλι όλη η οικογένεια με τα παιδιά της κάτω από την ίδια στέγη, πραγματικά αξίζει τον κόπο και τις θυσίες και ανταμείβει πλούσια για όλη τους τη ζωή, όσους εργαστούν συνειδητά για να το επιτύχουν.
Αυτό επιθυμούμε και ευχόμαστε για όλα τα δοκιμαζόμενα ζευγάρια.
Πηγές που χρησιμοποίησε το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»:
https://www.kathimerini.gr/1006898/gallery/epikairothta/ellada/va8ia-rhgmata-sthn-oikogeneia
https://www.thetoc.gr/koinwnia/article/kata-724-auksithikan-ta-diazugia-stin-ellada-mesa-s-ena-xrono
http://www.statistics.gr/documents/20181/c6722cda-7c31-4f55-9eaa-6177db8cdcd7 https://www.psihiatros.gr/diazigio-kai-paidia/
https://divorce.lovetoknow.com/Restore_Marriage_After_Divorcehttps://divorce.lovetoknow.com/Ways_to_Reconcile_After_a_Divorce
https://divorce.lovetoknow.com/Ways_to_Reconcile_After_a_Divorce
https://karencovy.com/getting-back-together-with-your-ex-reconciling/
Ετικέτες: Κρίση της Οικογένειας και Διαζύγιο