Τῆς κας Ἑλένης Νινίκα, μητρὸς καὶ ἐκπαιδευτικοῦ
Ἀπὸ τὸ ἑπόμενο σχολικὸ ἔτος θὰ εἰσαχθεῖ στὰ σχολεῖα ἡ «Σεξουαλικὴ ἀγωγή». Τὰ προγράμματα σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης ποὺ προωθοῦνται στὴν ἐκπαίδευση εἶναι τὰ λεγόμενα «συμπεριληπτικοῦ τύπου»[1]. Τὰ προγράμματα αὐτὰ ἔχουν ὡς ἀρχή τους ὅτι ὅλα εἶναι ἀποδεκτὰ στὸ σὲξ καὶ γιὰ ὅλα πρέπει νὰ εἶναι ἐνήμερα τὰ παιδιὰ ἀπὸ τρυφερὴ ἡλικία χωρὶς νὰ λαμβάνεται ὑπ’ ὄψιν ἡ ὡριμότητα καὶ τὸ ἐνδιαφέρον ἢ ὄχι κάθε παιδιοῦ γιὰ τὰ θέματα αὐτὰ οὔτε οἱ ἀρχὲς καὶ οἱ πεποιθήσεις τῆς οἰκογένειάς του.
Κατευθυντήριες ἀρχὲς γιὰ τὰ προγράμματα αὐτὰ εἶναι οἱ σχετικὲς ὁδηγίες τοῦ Παγκόσμιου Ὀργανισμοῦ Ὑγείας (WHO) καὶ τῆς UNESCO[2] μὲ σκοπὸ (ὑποτίθεται) νὰ προληφθοῦν σεξουαλικὲς κακοποιήσεις, βιασμοί, σεξουαλικῶς μεταδιδόμενα νοσήματα, ἀνεπιθύμητες κυήσεις καὶ ἐν γένει τὰ παιδιὰ καὶ οἱ ἔφηβοι νὰ ἔχουν σωστὴ ἐνημέρωση.
Τὰ προγράμματα αὐτὰ ἔχουν ἐφαρμοσθεῖ ἐδῶ καὶ χρόνια σὲ ἄλλες εὐρωπαϊκὲς χῶρες (Σουηδία, Μ. Βρετανία) μὲ ἀποτελέσματα ἀρνητικὰ μᾶλλον ἀντὶ τῶν ἐπαγγελόμενων εὐεργετικῶν, δηλαδὴ διαπιστώθηκε αὔξηση τῶν σεξουαλικῶς μεταδιδόμενων νοσημάτων,τῆς ἐφηβικῆς ἐγκυμοσύνης , τῶν ἐκτρώσεων, τῆς ἀποδοχῆς μὴ ὁμαλῶν σεξουαλικῶν συμπεριφορῶν, τῶν κακοποιήσεων καὶ τῶν ψυχολογικῶν προβλημάτων.
Στὴν Ἑλλάδα: α) ἔχει ἐκπονηθεῖ καὶ ἐφαρμόζεται πιλοτικὰ τὸ συμπεριληπτικοῦ τύπου πρόγραμμα σεξουαλικῆς ἀγωγῆς γιὰ νήπια (4-6 ἐτῶν) «Φρῖξος». β) Πραγματοποιήθηκε γιὰ κάποια χρόνια στὰ Γυμνάσια τὸ πρόγραμμα τῆς «θεματικῆς ἑβδομάδας». Μία ἀπὸ τὶς θεματικές του (εὐτυχῶς ὄχι ὑποχρεωτικὴ) ἦταν οἱ «ἔμφυλες ταυτότητες», δηλαδὴ ἡ διδασκαλία τῆς θεωρίας ὅτι τὸ φῦλο στὸν ἄνθρωπο δὲν εἶναι βιολογικὴ πραγματικότητα ἀλλὰ κοινωνικὴ κατασκευὴ καὶ κοινωνικὴ ἐπιβολὴ καὶ ὅτι δὲν ὑπάρχουν μόνο δύο φῦλα – ἄνδρας καὶ γυναίκα- ἀλλὰ μία μεγάλη ποικιλία, ἀπὸ τὴν ὁποία ὁ καθένας διαλέγει ὅ,τι τοῦ ταιριάζει. Τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας πρότεινε στοὺς ἐκπαιδευτικοὺς ὅλων τῶν εἰδικοτήτων σχετικὰ σεμινάρια ἐπιμόρφωσης διενεργούμενα ἀπὸ ὀργανισμοὺς καὶ ΜΚΟ πολὺ περίεργους , ὅπως τὸ «Πολύχρωμο Σχολεῖο». Ἡ θεωρία τῶν ἔμφυλων ταυτοτήτων δὲν πληγώνει ἁπλῶς τὴν ἀθῳότητα καὶ τὸν ψυχισμὸ τῶν παιδιῶν, ἀλλὰ πλήττει τὴν ὀντολογικὴ ὑπόσταση τοῦ ἀνθρώπου. γ) Ψηφίστηκε τὸν Ἰούνιο ὁ νόμος 4692/2020 (ἄρθρο 1) καὶ οἱ διευκρινιστικὲς διατάξεις του (ΦΕΚ 2539/ 24-06-2020), σύμφωνα μὲ τὶς ὁποῖες ἡ σεξουαλικὴ ἀγωγὴ θὰ εἰσα-χθεῖ στὸ καινούριο ὑποχρεωτικὸ ὡρολόγιο πρόγραμμα Δημοτικῶν, Γυμνασίων καὶ Λυκείων.
Ἂς δοῦμε λοιπὸν κάποια περαιτέρω στοιχεῖα τῶν προγραμμάτων αὐτῶν:
1) Στὸ πρόγραμμα «Φρῖξος»[3] γιὰ τὰ νήπια οἱ συγγραφεῖς ὑποστηρίζουν ὅτι «τὰ παιδιὰ καὶ οἱ ἔφηβοι εἶναι ἄτομα σεξουαλικὰ ὑποκείμενα», «τὰ βρέφη ἀγγίζουν καὶ ἐξερευνοῦν τὰ γεννητικά τους ὄργανα ἀπὸ τὸν 8ο μήνα», τὰ παιδιὰ στὴν ἡλικία τῶν 5 ἕως 7 ἐτῶν ἔχουν τὶς πρῶτες ἐμπειρίες αὐτοϊκανοποίησης κ.ἄ. Ἔτσι τὰ νήπια, μεταξὺ ἄλλων, μαθαίνουν τὰ γεννητικὰ ὄργανα μὲ τὸ ἐπίσημο ὄνομα (πέος, αἰδοῖο), τὰ βλέπουν σὲ εἰκόνες καὶ τὰ ζωγραφίζουν σὲ κοῦκλες, μαθαίνουν γιὰ τὸ βιολογικὸ καὶ τὸ κοινωνικὸ φῦλο ( μαθαίνει δηλαδὴ τὸ τετράχρονο ὅτι γεννήθηκε ἀγόρι, ἀλλὰ μπορεῖ νὰ διαλέξει νὰ φέρεται, νὰ ντύνεται καὶ νὰ εἶναι κορίτσι καὶ ἀντιστρόφως), καὶ γιὰ τὸν αὐνανισμό(!).
2) Τὰ συμπεριληπτικὰ προγράμματα σεξουαλικῆς ἀγωγῆς ποὺ θὰ εἰσαχθοῦν στὶς ὑπόλοιπες ἐκπαιδευτικὲς βαθμίδες[4] : i. ἑστιάζουν στὰ λεγόμενα «σεξουαλικὰ δικαιώματα» τοῦ παιδιοῦ, δηλαδὴ στὸ ὅτι τὰ παιδιὰ ἔχουν δικαίωμα νὰ ἱκανοποιοῦνται σεξουαλικὰ μὲ ὁποιονδήποτε τρόπο ἀπὸ ὁποιαδήποτε ἡλικία μὲ μόνη προϋπόθεση τὴν συναίνεσή τους (συναίνεση τοῦ 6χρονου, 8χρονου, 10χρονου;) ii.προωθοῦν τὴν ἐξερεύνηση διαφορετικῶν σεξουαλικῶν προσανατολισμῶν καὶ ταυτοτήτων φύλων, δηλαδὴ πρέπει νὰ μάθει ὁπωσδήποτε τὸ παιδὶ ὅτι ὑπάρχουν ὁμοφυλόφιλοι, λεσβίες, ἀμφοτερόφυλοι, ἄφυλοι τρανσέξουαλ καὶ ἄλλες κατηγορίες καὶ νὰ διαλέξει τί θέλει νὰ εἶναι. iii. ἐνθαρρύνουν τὴν αὐτοϊκανοποίηση καὶ τὴν ἐφαρμογὴ σεξουαλικῶν πρακτικῶν παρὰ φύσιν καὶ ὑψηλοῦ κινδύνου (π.χ. πρωκτικὸ καὶ στοματικὸ σέξ), γιὰ τὶς ὁποῖες οἱ μαθητὲς διδάσκονται ὅτι εἶναι ἐξίσου ἀσφαλεῖς καὶ ἀποδεκτὲς, ὅπως ἡ φυσιολογικὴ ἐπαφὴ iv. παροτρύνουν τὰ παιδιὰ νὰ ἀντιδροῦν καὶ νὰ ἀντιτίθενται ἀκόμη καὶ στοὺς γονεῖς, ἂν αὐτοὶ δὲν συγκατατεθοῦν στὴν ἄσκηση τῶν «δικαιωμάτων» τους v. θεωροῦν ὅλων τῶν εἰδῶν τὶς συγκατοικήσεις ὡς μορφὲς οἰκογένειας ἀποδεκτὲς καὶ ἰσότιμες μὲ τὴν κανονικὴ οἰκογένεια vi. δὲν ὑποστηρίζουν τὴν ἐγκράτεια, τὴν μονογαμία, τὴν παραδοσιακὴ οἰκογένεια οὔτε τὴν ζωή τοῦ ἀγέννητου παιδιοῦ vii. συνδυάζονται μὲ νομοθετικὲς ρυθμίσεις ποὺ παραγκωνίζουν τοὺς γονεῖς καὶ καταργοῦν τὰ γονικὰ δικαιώματα, δηλαδὴ ρυθμίσεις, ποὺ ἐπιτρέπουν στὰ παιδιὰ νὰ ἔχουν πρόσβαση σὲ συμβουλές, ψυχολογικὴ καὶ ἰατρικὴ ὑποστήριξη καὶ ἰατρικὲς πράξεις (π.χ. ἄμβλωση, ἀλλαγὴ φύλου) χωρὶς τὴν συναίνεση τῶν γονέων.
● Τὰ προγράμματα αὐτὰ εἶναι ἀπαράδεκτα, προκαλοῦν πρόωρο καὶ πρόστυχο ξύπνημα τῆς σεξουαλικότητας καὶ πλήττουν τὴν παιδικὴ ἀθῳότητα ἀπὸ τὴν προσχολικὴ ἤδη ἡλικία. Χρειάζεται προσοχὴ καὶ ἐγρήγορση ἀπὸ γονεῖς καὶ ἐκπαδευτικούς.
Σημειώσεις:
[1] mumdadandkids.gr
[2] who.int
[3] frixos.weebly.com, specialeducationews.files.wordpress.com
[4] βλ. τὴν ὁμιλία τῆς ἰατροῦ κ. Παν. Χατζηγιαννάκη μὲ θέμα «Σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση στὰ σχολεῖα:ἐπίθεση στὰ παιδιὰ καὶ στὴν οἰκογένεια» καὶ τοῦ νομικοῦ κ. Νικ. Θεοτοκάτου orthros.eu στὴν ἡμερίδα «Σεξουαλικὴ διαπαιδαγώγηση στὰ σχολεῖα: ἀγωγὴ ἢ χειραγώγηση;» ποὺ διεξήχθη τὴν 05/07/2020 καθὼς καὶ τὰ πορίσματα τῆς ἡμερίδας
Πηγή: Ορθόδοξος Τύπος, Ακτίνες