Τί όμορφος που είναι ο Χριστιανός πατέρας! Ο άνθρωπος που δίνει την παντοτινή του αγάπη και αφοσίωση στο κορίτσι της νεότητάς του. Ο άνδρας που κρατά όλο τον εαυτό του για εκείνη που θα γίνει η αγαπημένη μητέρα των παιδιών του. Αυτός που τιμά και επιθυμεί την κοπέλα που γι’ αυτόν δεν θα μεγαλώσει ποτέ, εκείνη που θα συμπορευθεί μαζί του προς στον Ουρανό!
Αυτός που υποσχέθηκε και δεν το ξέχασε, πως μιμούμενος την θυσία του Χριστού μας, θα βρίσκεται δίπλα στη γυναίκα και στα παιδιά του, όχι μόνο στα εύκολα και τα χαρούμενα αλλά κυρίως στα δύσκολα και τα θυσιαστικά.
Αυτός που κατανοεί, και γι’ αυτό ζει, πως ο αληθινός και αγαπημένος στόχος είναι ο Χριστός. Άλλωστε ο Θεός γι’ αυτό τον ευλόγησε να κάνει οικογένεια. Για να αξιωθούν όλοι μαζί την δική Του χαρά ως τον Παράδεισο.
Και όταν το σπίτι συνταράζεται από τη δοκιμασία και τον πειρασμό, καταλαβαίνει. Στα τρομακτικά, τα αδιέξοδα, τα απελπιστικά, είναι εκεί για να προσευχηθεί, να αναλάβει ευθύνες, αλλά και να ταπεινωθεί και να θυσιαστεί. Περιβάλλει με υπομονή, μακροθυμία και καλή διάθεση τους ανθρώπους του. Χωρίς αυστηρότητα και απαιτήσεις, ποτέ για την δική του δικαίωση.
Αφιερώνει χρόνο, αποδίδει τιμή, έχει προνοητικότητα, υποστηρίζει ταπεινά, νουθετεί με τον τρόπο που ταιριάζει στον καθένα, έχοντας κατά νου πως αυτός είναι ο δρόμος και το τίμημα με το οποίο κερδίζεται ο Χριστός. Έχει την σκέψη του στο σήμερα, αλλά εργάζεται για το παντοτινό. Γι’ αυτό μπορεί και να υποχωρεί, να ταπεινώνεται και να χάνει ακόμη κατά κόσμον, προκειμένου να κερδίσει στο τέλος ο Χριστός τους αγαπημένους του ανθρώπους.
Είναι τόσο ευλογημένα τα σπίτια που έχουν τέτοιο πατέρα! Τόσο τυχερά τα κορίτσια που τιμήθηκαν με τέτοιο σύζυγο! Και τόσο προικισμένα τα παιδιά που όταν βουρκώνουν τα ματάκια τους ή όταν σκοντάφτουν και πληγώνονται τα αμάθητα πόδια τους στα μονοπάτια της ζωής, υπάρχει η αγκαλιά του χριστιανού πατέρα τους. Αυτού που με οδηγό την Αλήθεια του Χριστού μας κοιτάζει να κλείσει τις πληγές, να διορθώσει τα σπασμένα φτερά και να τα βοηθήσει να πετάξουν και πάλι προς τον Ουρανό!