Και να γίνει παράδειγμα του πώς πρέπει να γίνει ο γιος του και τί είδους άνθρωπο πρέπει να παντρευτεί η κόρη του
Από το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»
Είναι γνωστό πως οι πατέρες έχουν σημαντικούς ρόλους στην ανατροφή των παιδιών τους. Μέσα στα πολλαπλά και δύσκολα καθήκοντά τους είναι και τούτο: Να τα προστατεύσουν από τους διαδικτυακούς κινδύνους, από τους επιτήδειους, την πορνογραφία και τις παγίδες σωματικής και ψυχικής υγείας που κρύβει ο ψηφιακός κόσμος.
Δεν είναι πάντα εύκολο. Ωστόσο υπάρχουν μπαμπάδες ικανοί να αναγνωρίζουν τους κινδύνους, να μπαίνουν στα «χαρακώματα», να απαντούν σε δύσκολα ερωτήματα, μπαμπάδες που ίσως να κάνουν και λάθη, αλλά δεν εγκαταλείπουν! Μαθαίνουν, συνεχίζουν και στηρίζουν τα παιδιά τους όσο χρειάζεται.
Πώς το καταφέρνουν αυτό; Ας δούμε πως ενεργούν αυτοί οι γονείς σύμφωνα με έρευνα της ιστοσελίδας «Defend Young Minds»*
1. Δέχονται να αντιπαρατεθούν με τη σκληρή πραγματικότητα: με τη παραπλάνηση της πορνογραφίας, την παιδική περιέργεια και το ψηφιακό χάος
Οι μπαμπάδες σήμερα δεν μπορεί να μένουν σιωπηλοί απέναντι στις διαδικτυακές παγίδες. Τα παιδιά είναι περίεργα, ιδίως σε θέματα σεξουαλικότητας, και αν εκείνοι δεν τα καθοδηγήσουν, είναι πολύ πιθανό ότι θα τα αναλάβει το διαδίκτυο.
Πολλοί γονείς αποφεύγουν να τα εκπαιδεύσουν. Παρά τη μεγάλη ανάγκη να μιλήσουν και οι δύο γονείς, οι πατέρες συχνά περιμένουν από τις μητέρες και οι μητέρες προτιμούν να αναλάβουν οι πατέρες. Δεν μπορούμε όμως να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλο εγκαταλείποντας τα παιδιά μας στους λύκους, ούτε όσον αφορά την πορνογραφία, ούτε ως προς του άλλους κινδύνους.
Έχει παρατηρηθεί πως τα παιδιά, σε πολλές περιπτώσεις δεν μυήθηκαν στη πορνογραφία απευθείας από τις πορνογραφικές ιστοσελίδες, αλλά από γενικότερου περιεχομένου εφαρμογές όπως το TikTok, το Snapchat και το Instagram. Μέσα από αυτά τα δίκτυα, τα παιδιά εκτίθενται σε τεράστιο όγκο βίντεο που μπορεί να είναι ρατσιστικά, επιθετικά, φοβικά απέναντι σε ομάδες ανθρώπων, προσβλητικά, παραπλανητικά σε συμβουλές υγείας, διατροφής ή άσκησης, που συχνά εξιδανικεύουν κατασκευασμένα ή βλαπτικά πρότυπα ζωής, αποπροσανατολίζουν πνευματικά, αποθεώνουν την υπερσεξουαλικοποίηση των κοριτσιών, καταστάσεις που έχουν σοβαρό αντίκτυπο στη προσωπικότητα των παιδιών. Η παρουσίαση τέτοιων προτύπων μέσα από τις οθόνες ασκεί γοητεία, παγιδεύοντας ακόμη και ενήλικες, πολύ περισσότερο τα ανυποψίαστα παιδιά.
Δεν είναι όμως μόνο οι παραπάνω κίνδυνοι. Τα παιδιά μέσα από το διαδίκτυο υφίστανται και απειλές. Μπορεί να μπλέξουν με ναρκωτικά, να εκβιαστούν, να εμπιστευτούν επιτήδειους που θα τα εκμαυλίσουν, να υποστούν εκφοβισμό. Τα ανήλικα παιδιά μας δε διαθέτουν κρίση, ούτε εμπειρία ζωής. Είναι άπειρα και καλοπροαίρετα. Μερικές φορές η πιο δύσκολη δουλειά ενός πατέρα είναι να τα προστατεύει από τον ίδιο τον εαυτό τους - από τη περιέργεια, τον μιμητισμό, και από παιδικά λάθη που θα τα σημαδέψουν καθώς παλεύουν να διαμορφώσουν τον δικό τους χαρακτήρα, τη δική τους ταυτότητα και σύστημα πεποιθήσεων. Ακόμη και αν οι μπαμπάδες προσπαθούν να απεξαρτηθούν από το διαδίκτυο και τους κινδύνους του οι ίδιοι, αξίζει να προσπαθήσουν να προστατεύσουν τα παιδιά τους.
2. Όταν τα παιδιά αντιδρούν και δεν θέλουν τη βοήθεια των γονιών, οι μπαμπάδες (και όχι μόνο) εξακολουθούν να επιδιώκουν τον σύνδεσμο με εκείνα.
Μερικές φορές τα παιδιά δεν μας θέλουν κοντά τους, ειδικά όταν έχουν δυσκολίες ή αν θεωρούν ανέφικτες τις λύσεις που τους προτείνουμε. Τότε έχει μεγάλη σημασία να κρατηθεί ζωντανή απλά και μόνο η επικοινωνία και ο σύνδεσμος μαζί τους.
Η ασφαλής προσκόλληση, η «attachment» προς τους γονείς, είναι για το μικρό παιδί ένας από τους ισχυρότερους παράγοντες ψυχικής αντοχής στις καθημερινές προκλήσεις. Δημιουργεί τη σταθερή συναισθηματική βάση όπου θα στηριχτεί για να νιώσει ικανό να διεκδικεί. Το παιδί μπορεί να μην θέλει πάντα να ακούει το μήνυμά μας αλλά έχει ανάγκη να αισθάνεται τη στήριξή μας και αυτή η στήριξη θα του δώσει τη δύναμη να ξεφύγει από τον κίνδυνο.
Ακόμα κι αν τα παιδιά αντιστέκονται στη συμβουλή, η διατήρηση της επικοινωνίας μαζί τους τους παρέχει ένα ασφαλές μέρος για να καταφύγουν αργότερα, όταν η ζωή τους δυσκολέψει.
Ας σημειωθεί πως δεν χρειάζονται πάντα μεγάλες θυσίες. Οι πατέρες μπορούν να γίνουν οι ήρωες των παιδιών τους απλώς και μόνο επειδή τα πηγαίνουν σε μια σχολική δραστηριότητα ή στο γήπεδο, τα κερνούν ή όταν απλά τους δίνουν χρόνο και τα ακούνε.
3. Οι πατέρες δείχνουν συναισθηματική δύναμη και ωριμότητα. Αυτή είναι το μυστικό όπλο για την ψυχική αντοχή των παιδιών.
Οι πατέρες που επιδεικνύουν συναισθηματική ανθεκτικότητα, ωριμότητα και ψυχραιμία στη διαχείριση της καθημερινότητας, γίνονται υπόδειγμα διαχείρισης δυσκολιών για τα παιδιά, μία εκ των οποίων είναι και η απόρριψη της ύπουλης «ψυχαγωγίας» της πορνογραφίας.
Ο πατέρας δείχνει στο παιδί του πως η καλύτερη λύση για να καλύπτει τις δικές του συναισθηματικές ανάγκες είναι μέσω της καλλιέργειας δυνατών σχέσεων, σε συνθήκες πραγματικότητας, όπως τη διαμορφώνει η ζωή, ενεργοποιώντας τις προσωπικές του ικανότητες και όχι με τρόπους εξωπραγματικούς και φανταστικούς.
Σημαντικό παράδειγμα για το πώς είναι οι υγιείς σχέσεις αποτελούν οι σχέσεις του πατέρα με τη σύζυγο-μητέρα των παιδιών, και με τις γυναίκες που έχουν αξία για εκείνον. Με την μητέρα του, τις αδελφές και άλλες συγγενείς του, τις συνεργάτιδες και άλλες γυναίκες που έχουν σημασία. Το υπόδειγμα επικοινωνίας του πατέρα με τις γυναίκες που σέβεται, έχει σημαντική επίδραση ώστε να αντιληφθούν τα παιδιά τη διαφορά μεταξύ της αληθινής αγάπης και σεβασμού προς μία γυναίκα και της υποκριτικής/καταχρηστικής «αγάπης» της πορνογραφίας.
Με αυτή τη συμπεριφορά του ο πατέρα διδάξει αξίες και μεταδίδει σημαντικές πληροφορίες στα παιδιά του χωρίς πολλά λόγια. Λειτουργεί ως παράδειγμα για το πως πρέπει να γίνει ο γιος του, και τί είδος άνθρωπο πρέπει να παντρευτεί η κόρη του.
4. Προστατεύουν τα παιδιά, προστατεύοντας την παιδική τους ηλικία
Στον σημερινό υπερσεξουαλικοποιημένο, βιαστικό και αχόρταγο κόσμο, τα παιδιά μεγαλώνουν πολύ γρήγορα. Οι μπαμπάδες μπορούν να τα βοηθήσουν να κρατήσουν την αθωότητά τους θέτοντας τους όρια, δηλαδή λέγοντας «όχι», και προσπαθώντας να είναι «παρόντες».
Οι εικόνες που προσλαμβάνουν τα μικρά παιδιά από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης π.χ από το TikTok κλέβουν τη παιδική τους ηλικία. Οι γονείς ας μην επιτρέπουν στα παιδιά να κάνουν λογαριασμούς στα κοινωνικά δίκτυα όσο είναι κάτω από 15-16 ετών, και ας μην συγκατατίθενται στην άκριτη θέαση διαδικτυακών βίντεο.
Τα παιδιά πιθανότατα θα παραπονιούνται και θα ζητούν πράγματα που βλέπουν να κάνουν τα άλλα παιδιά. Αυτό συμβαίνει στα παιδιά σε όλο το κόσμο. Εφόσον οι γονείς δεν συμφωνούν, μπορούν να πουν απλά «όχι»
Οι γονείς εφόσον θέλουν τα παιδιά τους να είναι ασφαλή και ψυχικά υγιή, πρέπει να λειτουργούν διαφορετικά από όλους τους «άλλους», τους «γείτονες», τους φίλους κλπ. Συγχρόνως όμως να προωθούν ενεργά άλλα χόμπι και μορφές ψυχαγωγίας. Τα παιδιά δεν γνωρίζουν τις καλές διεξόδους ψυχαγωγίας από μόνα τους, οπότε δεν μπορούν και να τις αναζητήσουν. Οι γονείς έχουν αυτή την ευθύνη. Δεν ωφελεί να κατηγορούν τα παιδιά τους όταν αναζητούν (όπως είναι αναμενόμενο…) όσα βλέπουν στους άλλους, εάν οι ίδιοι δεν τους έχουν προτείνει κάτι διαφορετικό, κάτι καλύτερο.
5. Οι θαρραλέες συζητήσεις διαμορφώνουν το μέλλον του παιδιού
Μπαμπάδες, η φωνή σας έχει δύναμη. Το να κάνετε τις δύσκολες συζητήσεις για την αγάπη, το σεξ, το σεβασμό στα σώματα, του κινδύνους της πορνογραφίας, για το πνευματικό μας προορισμό και τί περιμένει η αγάπη του Θεού από εμάς, βοηθά τα παιδιά να χτίσουν μια ισχυρή βάση προσωπικότητας.
Ενημερώστε π.χ. τον γιο σας ότι αυτό που έκανε σημαίνει κάτι για εσάς (εάν αντιληφθείτε π.χ. ότι κοίταζε κορίτσια με εσώρουχα). Μπορεί να μη του πείτε ότι έκανε λάθος, πείτε του ότι τα συναισθήματα και οι επιθυμίες του είναι αναμενόμενα και φυσιολογικά, είναι άντρας και η ροπή προς τη γυναίκα έρχεται εκ φύσεως, αλλά ότι απευθύνθηκε για απαντήσεις σε λάθος πηγές. Βοηθήστε τον να λάβει απαντήσεις στις αναζητήσεις του, καλύψτε με έντιμη ειλικρίνεια τις απορίες του, μην τον αφήσετε να πιστεύει τα ψέματα της πορνογραφίας, ούτε να ελπίζει στο ελάχιστο στη κάλυψη των αναγκών του από αυτή.
Δεν διδάσκετε στο παιδί σας μόνο ανατομία—διδάσκετε αξίες, σεβασμό και υγιείς σχέσεις. Το παιδί δεν χρειάζεται μόνο ακριβείς πληροφορίες, αλλά χρειάζεται ακόμη να ακούσει τί πρεσβεύετε, και να δει τί ζείτε στη καθημερινότητά σας σχετικά με τις σχέσεις, τη σεξουαλικότητα και το ανδρικό σας φύλο.
Αυτές οι συζητήσεις φέρνουν αμηχανία—αλλά έχουν αξία. Δεν χρειάζονται τέλειες απαντήσεις—απλώς χρειάζεται να επιμένετε να είστε παρών, να συνεχίζετε να δείχνετε ενδιαφέρον, να τους μιλάτε και να υπενθυμίζετε στα παιδιά σας ότι μπορούν να απευθύνονται σε εσάς.
Μπαμπάδες, η φωνή σας μετράει: Να επιδιώκετε να είστε κομμάτι της καθημερινότητας των παιδιών σας.
Έχει μεγάλη αξία που τα αγαπάτε και είστε μέρος από τη ζωή τους.
Είναι πολύ σημαντικό ότι κάνετε τις δύσκολες συζητήσεις, θέτετε όρια, -ακόμα και όταν δεν είναι αρεστά-, ακούτε τα παιδιά, ακόμα και όταν εκείνα αντιστέκονται, μάχεστε για να τα προστατεύσετε από έναν ψηφιακό κόσμο που βάζει το κέρδος του πάνω από την ασφάλειά τους.
Είστε αξιέπαινοι γιατί με τη συμπεριφορά σας τα διδάσκετε πώς είναι η πραγματική αγάπη, η πραγματική δύναμη και ο πραγματικός ανθρώπινος σύνδεσμος.
Και αν νιώθετε ότι έχετε χάσει ευκαιρίες να τα καθοδηγήσετε, να τα προστατεύσετε ή να είστε κοντά τους θυμηθείτε: ποτέ δεν είναι αργά για να ξεκινήσετε. Η αγάπη και το ενδιαφέρον είναι πάντα ευπρόσδεκτα. Τα παιδιά σας, σας χρειάζονται ακριβώς τώρα. Χρειάζονται την αγάπη σας, τη φωνή σας και το παράδειγμά σας, σήμερα, αύριο και κάθε μέρα μετά από αυτές.
Παραπομπή:
* https://www.defendyoungminds.com/post/5-best-ways-dads-can-protect-childhood-in-tech-world