Τώρα είναι εκατοντάδες οι άνθρωποι που ταξιδεύουν εκεί για να αυτοκτονήσουν
Από τον Wesley Smith, από Ζυρίχη, Ελβετία
για το LifeNews, Διεθνείς ειδήσεις
Η Ελβετία είναι η πρωτεύουσα του παγκόσμιου τουρισμού για την ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Πληρώνοντας τα έξοδα μεταφοράς και περίπου 11.000 $, κάποιοι μπορούν να σας «βοηθήσουν» να πεθάνετε, σε μια από τις διαβόητες κλινικές αυτοκτονίας της χώρας.
Η νόμιμη στην Ελβετία, όταν δεν γίνεται για «εγωιστικούς» σκοπούς και εφόσον το άτομο που πρόκειται να πεθάνει έχει ικανότητα λήψης αποφάσεων. (Αν το να χρεώνεις περισσότερα από 10.000 $ για να βοηθήσεις κάποιον να πεθάνει δεν θεωρείται «εγωιστικό», αλλά «αλτρουιστικό», αυτό μας ξεπερνά…)
Μέχρι τώρα, όλοι οι θάνατοι λόγω υποβοηθούμενης αυτοκτονίας ακολουθούνταν από ιατρική και νομική έρευνα εκ μέρους του κράτους. Αυτό είχε σημαντικό κόστος. Το καντόνι Solothurn βρήκε τη λύση για να ξεπεραστεί η οικονομική επιβάρυνση του κράτους από τον έλεγχο τέτοιων περιπτώσεων. Οι άνθρωποι θα κινηματογραφούνται κατά την εκτέλεση της «τελικής πράξης» ώστε να τεκμηριώνεται η πρωτοβουλία τους στο θάνατο. Με τον τρόπο αυτό, ακόμη και η ελάχιστη κρατική προστασία καταργείται στο καντόνι της αυτοκτονίας. Το κόστος όσης επίβλεψης έχει απομείνει μετακυλίεται στον νεκρό που αυτοκτονεί.
Από την δημοσίευση του Swissinfo.ch:
Η εικόνα της κάμερας δείχνει ένα άτομο ξαπλωμένο σε ένα κρεβάτι. Απλώνει το χέρι σε μια παροχή και ανοίγει μια βαλβίδα. Αμέσως, η θανατηφόρα δόση της νατριούχου πεντοβαρβιτάλης αρχίζει να ρέει στο αίμα του.
Τέτοια βίντεο αποτελούν τον πυρήνα μιας άνευ προηγουμένου συμφωνίας στην Ελβετία, η οποία υπογράφηκε στα τέλη του περασμένου έτους μεταξύ του καντονιού Solothurn και της οργάνωσης υπέρ του «δικαιώματος στον θάνατο», Pegasos. Σύμφωνα με τη νέα ρύθμιση, εάν ο Pegasos παράσχει τεκμηρίωση μέσω βίντεο ότι η αυτοκτονία έγινε από το ίδιο το άτομο, καθώς και κάποιες πρόσθετες πληροφορίες, τότε οι αρχές δεν θα στείλουν νομική και ιατρική ομάδα για τη διερεύνηση αυτού του θανάτου.
Αντί για πλήρη έρευνα, το σώμα θα εξετάζεται εν συντομία σε ένα ιατρικό ίδρυμα.
Αυτό μειώνει και το κόστος της μεταθανάτιας έρευνας που θα κοστίζει τώρα μεταξύ 1.000 CHF (1.110 $) και 2.000 CHF, ανά περίπτωση. Ο λογαριασμός θα πληρώνεται από την οργάνωση του «δικαιώματος στον θάνατο», δηλαδή από το άτομο που ήθελε να πεθάνει.
Η εξοικονόμηση χρημάτων των Ελβετών φορολογουμένων και η μη απασχόληση της αστυνομίας θεωρούνται σημαντικά, επειδή ο αριθμός των υποβοηθούμενων αυτοκτονιών αναμένεται να αυξηθεί δραματικά στα επόμενα δέκα χρόνια.
Τον τελευταίο καιρό, πάνω από 1.700 Ελβετοί κάτοικοι έχουν διαπράξει υποβοηθούμενη αυτοκτονία μέσα σε ένα χρόνο. Επιπλέον, πάνω από 500 άτομα από το εξωτερικό ταξιδεύουν στην Ελβετία με αυτό το σκοπό κάθε χρόνο. Και η ζήτηση αυξάνεται: οι παρατηρητές αναμένουν ότι ο αριθμός των υποβοηθούμενων αυτοκτονιών στην Ελβετία θα διπλασιαστεί έως το 2035.
Ζούμε σε μηδενιστικούς καιρούς στη Δύση όπου οι απελπισμένοι και ασθενείς άνθρωποι εγκαταλείπονται ολοένα και περισσότερο, ώστε καταλήγουν να αναζητούν τη θανατηφόρα βοήθεια. Τα βήματα για να διευκολυνθεί η πρόσβαση στον θάνατο αυξάνονται, η επίβλεψη μειώνεται συνεχώς, ενώ διευρύνονται οι «κατάλληλοι» για θάνατο. Αν δεν αλλάξουμε τη πνευματική μας πορεία, τελικά θα αποδεχθούμε ως «λύση» τον αδιέξοδο τελικό προορισμό: την αποδοχή του δικαιώματος στο «θάνατο κατά παραγγελία».
Πηγές: