Ένα trans 14χρονο κορίτσι μιλά
Αυτό το πρώην trans δεκατετράχρονο κορίτσι έχει ένα μήνυμα να δώσει στα παιδιά που θέτουν το φύλο τους υπό αμφισβήτηση.
Η Noor Jontry πίστευε ότι ήταν αγόρι από την ηλικία των 11 έως 13 ετών, αλλά άλλαξε γνώμη. Τώρα, στην ηλικία των 14 ετών, βρίσκεται στο ταξίδι της επιστροφής από την trans-ανδρική της ταυτότητα στον γυναικείο εαυτό της.
Η Noor Jontry πίστευε ότι ήταν αγόρι από την ηλικία των 11 έως 13 ετών, αλλά τώρα έχει άλλη άποψη. Στην ηλικία των 14 ετών μοιράζεται μαζί μας τις εμπειρίες που είχε στην πορεία προς την trans-ανδρική ταυτότητα και εκείνες της επιστροφής της στη γυναικεία.
Σε μια συνέντευξη στην ιστοσελίδα 4thWaveNow,η Noor αποδίδει με μιά προσπάθεια ενδοσκόπησης και με εξαιρετικά ώριμο τρόπο τις σκέψεις και τα συναισθήματά της, καθώς άλλαξε από τη βεβαιότητα της μετάβασης στο άλλο φύλο, στην εξεύρεση λιγότερο δραστικών τρόπων αντιμετώπισης της δυσφορίας φύλου και στην απόκτηση άνεσης μέσα στο γυναικείο σώμα της.
Η δυσφορία φύλου είναι ένα πολύ δυνατό ενοχλητικό συναίσθημα ενός ατόμου σχετικά με το φύλο του, το οποίο πιστεύει πως δεν ταιριάζει με αυτό που αντικρύζει πάνω στο σώμα του. Η Noor λέει: «Έμαθα ότι το να είσαι γυναίκα δεν είναι αίσθηση. Είναι μια βιολογική πραγματικότητα και θα μπορούσα να νιώθω ό,τι αισθάνομαι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ήμουν άνδρας ".
Όταν ρωτήθηκε, γιατί δεν ήθελε να είναι γυναίκα, είπε ότι δεν της άρεσε το σώμα της και θα ήθελε να είναι διαφορετικό. Αναγνωρίζει, επίσης, εκ των υστέρων ότι «χρησιμοποίησε το να είναι trans, σα μια προσπάθεια να ξεφύγει από το φόβο της ότι είναι μικρή και αδύναμη.» Σκέφτηκα -ομολογεί -ότι εάν παρουσίαζα τον εαυτό μου ως άνδρα, θα ήμουν πιο ασφαλής.
Με την ενθάρρυνση της μητέρας της , διερεύνησε τις επιπτώσεις των φαρμάκων που εμποδίζουν την εμφάνιση της εφηβείας, (puberty blockers), των ορμονών του αντίθετου φύλου και της χειρουργικής επέμβασης αλλαγής φύλου και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι αρχικές της πεποιθήσεις (ότι δεν είναι επικίνδυνες οι παρενέργειες των ορμονών ή των blockers, ή η σκέψη ότι θα μπορούσε να καθυστερήσει η γυναικεία εφηβεία για πάντα ) δεν ήταν καθόλου αλήθεια.
Λέει, πως τώρα καταλαβαίνει , ότι η τεστοστερόνη είναι ένα ισχυρό φάρμακο, που έχει την δύναμη να καταστρέψει τα γυναικεία γεννητικά όργανα και οι αναστολείς της εφηβείας επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη του εγκεφάλου.
Όταν ρωτήθηκε για την δυσφορία, η Noor απάντησε : "Είναι σίγουρα ένα πραγματικό συναίσθημα! Αλλά το να είσαι άβολα, είναι κάποιες φορές μέρος του να είσαι άνθρωπος. Εάν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτά τα συναισθήματα, τότε χρειάζεσαι βοήθεια για να μάθεις καλύτερους τρόπους αντιμετώπισης. Ο ψυχολόγος μου κατάλαβε ότι είχα δυσφορία και εργαστήκαμε μαζί πάνω στο τραύμα που την προκάλεσε ».
Η δυσφορία έχει πάντα βαθύτερες ρίζες.
Έχω έρθει σε μεγάλη δυσκολία αρκετές φορές, καθώς προτείνω σε άτομα με δυσφορία φύλου να αφιερώσουν χρόνο για συζήτηση με έναν σωστό ψυχολόγο και να εργαστούν πάνω στον εαυτό τους, ή όπως λέει η Noor, " πάνω στο τραύμα που την προκάλεσε".
Στα δέκα χρόνια της δουλειάς μου με τα trans άτομα και τις οικογένειές τους, το εκατό τοις εκατό των ατόμων που μου γράφουν είναι σε θέση να προσδιορίσουν την στιγμή και το αίτιο που προκάλεσε την έναρξη της δυσφορίας φύλου στους εαυτούς τους, ή τους αγαπημένους τους.
Είναι τόσο πολλά τα τραύματα που μπορούν να προκαλέσουν δυσφορία φύλου, συμπεριλαμβανομένης της συναισθηματικής απώλειας, της σεξουαλικής κακοποίησης και των ακραίων αλλαγών στο σπίτι. Σύμφωνα με σχετική έρευνα, σχεδόν τα δύο τρίτα (62,7%) των trans ατόμων έχουν κάποιο είδος συνυπάρχουσας ψυχιατρικής διαταραχής, όπως κατάθλιψη, φοβίες και διαταραχές προσαρμογής.
Όπωςη Noor έχει ανακαλύψει και εξηγεί τόσο καλά: "Η δυσφορία έχει πάντα βαθύτερη ρίζα. Το "Trans" δεν είναι η σωστή λέξη. Έχουμε μάθει να το ορίζουμε ως trans, αλλά πραγματικά νομίζω πως αυτό που ορισμένοι άνθρωποι αισθάνονται είναι μια ακραία, χρόνια διάσπαση στη προσωπικότητά τους, πιθανώς από τραύμα και μετατραυματική αγχώδη διαταραχή.
Αυτό συνέβη σε μένα. Δεν ήθελα να είμαι το αγόρι που έζησε τον πόνο στα νεανικά μου χρόνια, οπότε ήθελα να ξεφύγω και να γίνω κάποιος άλλος. Στην Ιατρική γλώσσα, διχάζομαι. Σύμφωνα με επιστημονικές έρευνες, ανήκω σε μιά μεγάλη ομάδα. Σχεδόν το ένα τρίτο (29,6%) των ανθρώπων trans έχει διασχιστικές διαταραχές. Οι ερευνητές αξιολόγησαν 118 άτομα με δυσφορία του φύλου και εκτός από τη διασχιστική διαταραχή στο 29,6%, διαπίστωσαν υψηλή συχνότητα μείζονος καταθλιπτικού επεισοδίου (45,8%), απόπειρες αυτοκτονίας στο 21,2%, και τραύμα παιδικής ηλικίας στο 45,8%.
Και εγώ ο ίδιος έχω επίσης υποστεί ψυχολογικό τραυματισμό στην παιδική μου ηλικία. Ακολούθησα (παρασυρόμενος) τη σύσταση των επαγγελματιών στη δυσφορία φύλου και υπέστην αμετάκλητη αλλαγή φύλου. Ζώντας ως γυναίκα, εξακολουθούσα να βιώνω σοβαρές διαταραχές ταυτότητας φύλου και έκανα απόπειρα αυτοκτονίας. Τελικά, διαγνώσθηκα με μια διαταραχή διασπασμένης προσωπικότητας, η οποία, όπως ανακαλύψαμε αργότερα, κατεύθυνε και την αταλάντευτη επιθυμία μου να γίνω κάποιος άλλος. Ευτυχώς, όταν έλαβα την κατάλληλη συμβουλευτική για τη διαταραχή μου, η επιθυμία μου να είμαι γυναίκα εξαφανίστηκε και επέστρεψα στη ζωή, ως άνδρας πλέον.
Οι Ορμόνες δεν επιλύουν τις Ψυχιατρικές διαταραχές.
Δυστυχώς, οι λεγόμενοι "ειδικοί του φύλου" επικεντρώνονται γενικά μόνο στη δυσφορία φύλου του ασθενούς και δεν εξετάζουν το ενδεχόμενο θεραπείας οποιωνδήποτε συνυπαρχουσών διαταραχών, πριν εγκρίνουν ορμονοθεραπεία και χειρουργικές επεμβάσεις αλλαγής φύλου.
Ένα παράδειγμα αυτού ήρθε στο email μου αυτήν την εβδομάδα. Ένας άνδρας στα 20 του πήγε για το πρώτο του ραντεβού με έναν τέτοιο «ειδικό» και βγήκε με συνταγή για ορμόνες αντιθέτου φύλου. Αυτό είναι τρομακτικό. Οι ορμόνες είναι ισχυρά φάρμακα, όπως η Noor καταλαβαίνει πολύ καλά.
Η βιασύνη να "θεραπευθούν" οι ανθρώποι με μη αναστρέψιμες ορμόνες και χειρουργική επέμβαση, πριν εξαντληθούν όλες οι δυνατότητες ψυχιατρικής βοήθειας πάνω στα ζητήματα που τους οδηγούν στην επιθυμία αλλαγής φύλου, πρέπει να σταματήσει.
Ως ένας trans ταξιδιώτης, που έζησε ως γυναίκα για οκτώ χρόνια, εξακολουθώ να προειδοποιώ τους άλλους νωρίς σε αυτό το ταξίδι τους: «Κάντε αναστροφή. Η γέφυρα είναι στον αέρα. Βρείτε άμεσα άλλο τρόπο."
"Με βάση την συνείδησή μου, κουνώ σημαία κινδύνου και ανάβω φώτα που αναβοσβήνουν, μήπως οι τρανσέξουαλ άνθρωποι πεισθούν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να ακολουθήσουν μια ασφαλέστερη εναλλακτική πορεία, πριν ακολουθήσουν το μονοπάτι της πολιτικής ορθότητας που οδηγεί από τον γκρεμό, προς την άβυσσο. Η ψυχιατρική και η ψυχολογική βοήθεια είναι τα λογικά πρώτα βήματα.
Εάν δεν μετριάσει η ψυχιατρική παρέμβαση τη δυσφορία του φύλου, οι ορμόνες και η χειρουργική επέμβαση εξακολουθούν να είναι διαθέσιμες.
Εάν, όμως, οι ορμόνες και η χειρουργική επέμβαση δοθούν πρώτα, όπως έγινε στην περίπτωσή μου, και δεν καταφέρουν να μετριάσουν τη δυσφορία του φύλου, καμία ποσότητα θρήνου και μετάνοιας δεν θα αναιρέσει τις μόνιμες επιδράσεις των ορμονών, τις ουλές, και τον ακρωτηριασμό από τη χειρουργική επέμβαση.
Η αλήθεια είναι προσβλητική και μερικές φορές παράνομη.
Οι αναφορές των ψυχιατρικών προβλημάτων μεταξύ των transgender έρχονται σε αντίθεση με το αφήγημα της πολιτικής ορθότητας, οπότε υποβαθμίζονται ή καταστέλλονται. Άτομα με δυσφορία φύλου, συνήθως δεν ενθαρρύνονται να αναζητούν διάγνωση και θεραπεία για την κατάθλιψη, τη φοβία και τις διαταραχές προσαρμογής. Αντιθέτως καθώς θεωρείται ότι οι ψυχιατρικές τους δυσκολίες οφείλονται στο ότι δεν είναι «αληθινοί με τον εαυτό τους», οι άνθρωποι κατευθύνονται στα γρήγορα σε θεραπείες μετάβασης με ορμονικές και χειρουργικές επεμβάσεις. Αυτές δεν έχουν αποδειχθεί ότι βελτιώνουν την ποιότητα ζωής μακροπρόθεσμα και μπορούν να οδηγήσουν σε αυτοκτονία.
Οι αναφορές των ψυχιατρικών θεμάτων που παρουσιάζονται μεταξύ των transgender έρχονται σε αντίθεση με το αφήγημα της πολιτικής ορθότητας οπότε υποβαθμίζονται ή καταστέλλονται.
Η αλήθεια προσβάλλει τους ανθρώπους. Η ενημέρωσή τους για την μετάνοια από την αλλαγή φύλου, ή η συμβουλευτική, θεωρείται ομιλία μίσους ή τρανσφοβία. Οι ερευνητές αποθαρρύνονται να μελετήσουν στα σοβαρά το θέμα αυτό. Τα σχολεία πλημμυρίζουν με απαιτήσεις ακτιβιστών να διδάξουν την ιδεολογία των φύλων και να εφαρμόσουν πολιτική που αρνείται τα φυσικές προδιαγραφές και τις αλήθειες του φύλου και της ταυτότητας φύλου.
Νόμοι περνούν, καθιστώντας παράνομο για έμπειρους καταξιωμένους ψυχοθεραπευτές να ακολουθούν οποιαδήποτε γραμμή παροχής συμβουλών σε ανηλίκους, εκτός από την επιβεβαίωση στο φύλο που τα παιδιά διάλεξαν.
Ωστόσο, για περισσότερο από 50 χρόνια δεν υπήρξε καμία απόδειξη ότι η χρήση ορμονών και χειρουργικών επεμβάσεων για τη θεραπεία της δυσφορίας φύλου είναι αποτελεσματική μακροπρόθεσμα. Από τα πρώτα σχέδια του Dr. Paul Walker για την Παγκόσμια Eνωση για την Yγεία των Τransgender (WPATH) το 1979, ώς τις μέρες μας, τα πρότυπα αντιμετώπισης παρέχουν μόνο ένα τρόπο θεραπείας για άτομα με θέματα ταυτότητας φύλου: αλλάξτε το σώμα ώστε να ταιριάζει με το μυαλό.
Η δυστυχία, τα άσχημα αποτελέσματα πάνω στη ψυχική υγεία, οι επαναφορές στο βιολογικό φύλο και το υψηλό ποσοστό προσπαθειών αυτοκτονίας (πάνω από το 40%) δημιουργούν την πεποίθηση ότι η επιβεβαίωση της επιθυμίας, η ορμονική παρέμβαση και η χειρουργική αλλαγή, δεν επιτυγχάνουν την μακροχρόνια ψυχολογική σταθερότητα για όλα τα άτομα με θέματα ταυτότητας φύλου. Αλλά το WPATH δεν ενθαρρύνει την έρευνα για τους λόγους που οι άνθρωποι αλλάζουν γνώμη, εγκαταλείπουν την αλλαγή φύλου και επιλέγουν την επιστροφή στο βιολογικό τους φύλο.
Το WPATH δεν ενθαρρύνει τις μακροχρόνιες μελέτες παρακολούθησης, ούτε την μελέτη των ασθενών που έχουν ακολουθήσει αυτά τα πρότυπα περίθαλψης, για να διαπιστωθεί εάν αυτά είναι αποτελεσματικά σε βάθος χρόνου.
Το WPATH δεν παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον για τους επαγγελματίες υγείας, να διερευνήσουν την αποτελεσματικότητα των ψυχιατρικών μεθόδων θεραπείας. Το WPATH δεν αναγνωρίζει και δεν παρέχει οδηγίες για όσους θέλουν να επιστρέψουν στο βιολογικό φύλο τους.
Το WPATH δίνει την εντύπωση ότι είναι ένα σώμα επαγγελματιών που φυλάσσουν τα επαγγελματικά τους συμφέροντα και εξασφαλίζουν τα «προς το ζειν» εις βάρος των transgeder. Οι άνθρωποι αυτοί, όμως, που βιώνουν τόσο μεγάλο και φανερό πόνο στη ζωή τους, αξίζουν καλύτερη αντιμετώπιση.
Τι θα έπρεπε να ακούσουν οι άνθρωποι που αμφισβητούν το φύλο τους
Το να λές την αλήθεια, όσο οδυνηρή και άν αυτή ακούγεται , δείχνει γνήσια ανησυχία και συμπόνια για τους ανθρώπους που αγωνίζονται αληθινά με την ταυτότητα φύλου.
Η μητέρα της Noor έδειξε αγάπη και συμπόνια, όταν ενθάρρυνε την κόρη της που βρισκόταν στην προεφηβεία, να ερευνήσει η ίδια τις καταστροφικές ιατρικές συνέπειες της μετάβασης. Δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον το να προτείνει κάποιος πρώτα τις μη χειρουργικές θεραπείες. Οι άνθρωποι αξίζει να γνωρίζουν αυτά που έχει μοιραστεί από την εμπειρία της η Noor: ότι τα αισθήματα μπορούν να αλλάξουν, και στην πραγματικότητα αλλάζουν, αλλά οι ορμόνες μεταβολής του φύλου και η χειρουργική επέμβαση έχουν μόνιμες και δια βίου συνέπειες.
Όπως ήδη έγραψα, η μετάνοια δεν είναι σπάνια και οι ισχυρισμοί για τα οφέλη της αλλαγής φύλου βασίζονται σε επιστημονικά σκουπίδια.
Το να πείς την αλήθεια, δεν είναι λόγια μίσους. Η μητέρα της Noor είπε με αγάπη στην κόρη της την αλήθεια και την ενθάρρυνε να ελέγξει την αλήθεια και η ίδια. Αυτό που είναι μίσος είναι να ενθαρρύνουμε τους trans ανθρώπους στο να ζουν μέσα σε μια ψευδαίσθηση που δεν μπορεί να τους οδηγήσει τελικά και σε βάθος χρόνου στην εσωτερική γαλήνη. Εάν η επιβεβαίωση του νέου φύλου δούλευε στα αλήθεια, δεν θα διαβάζαμε για τις αυτοκτονίες των trans, και δεν θα άκουγα από τόσους πολλούς πως μετάνιωσαν για την αλλαγή φύλου.
Αυτό που είναι μίσος είναι να στηρίζουμε τους trans να ζουν με μια ψευδαίσθηση που δεν μπορεί να τους εξασφαλίσει την πραγματική γαλήνη στα χρόνια που θα ακολουθήσουν.
Η αλήθεια για την αλλαγή φύλου είναι, ότι πρόκειται για παραληρηματική επιδίωξη που παρέχει μόνο προσωρινή ανακούφιση. Παραλήρημα είναι, επειδή η αλλαγή φύλου δεν είναι ποτέ δυνατή. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει έναν άνδρα σε γυναίκα, ή μια γυναίκα σε έναν άνδρα.
Με το να αυτοδιαγιγνώσκονται οι άνθρωποι ώς έχοντες δυσφορία φύλου, έχουν την δυνατότητα να παρακάμψουν μια δυσάρεστη συζήτηση σχετικά με οδυνηρές παιδικές εμπειρίες, ή συνυπάρχουσες ψυχολογικές και σεξουαλικές διαταραχές και αντί για αυτές να βουλιάξουν στην διάσπαση της προσωπικότητάς τους, που συνοδεύει την αλλαγή του φύλου.
Με τη διάγνωση της δυσφορίας φύλου, οι ψυχοθεραπευτές αποφεύγουν επίσης τη σκληρή δουλειά. Δεν χρειάζεται να αναζητούν ή να παρέχουν βοήθεια για συνυπάρχουσες και απαιτητικές στην θεραπεία διαταραχές όπως η ψυχική επιβάρυνση από τη σωματική δυσμορφία, η διασχιστική νόσος, η διπολική διαταραχή, η σχιζοφρένεια, η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, το άγχος, η αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, ή η κατάθλιψη .
Η μητέρα της Noor σιγουρεύτηκε καταρχήν ότι ο ψυχολόγος που θεραπεύει την κόρη της ήταν αυτό που η Noor ονομάζει " με κριτική διάθεση απέναντι στις αιτιάσεις για το φύλο", κάποιος που κοίταζε πέρα από τη δυσφορία φύλου και έψαχνε για τις ρίζες της κατάστασης.
Κάθε trans άνθρωπος, νέος ή ηλικιωμένος, χρειάζεται τη συμπόνια μας, που σημαίνει να του εκθέτουμε την αλήθεια για τις συνυπάρχουσες ψυχιατρικές διαταραχές. Όπως λέει η Noor, "Είναι (η δυσφορία φύλου) στα σίγουρα ένα πραγματικό συναίσθημα! Αλλά το να αισθάνεσαι άβολα, είναι μέρος του να είσαι άνθρωπος. Εάν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτά τα αισθήματα, τότε χρειάζεσαι βοήθεια, για να μάθεις καλύτερους τρόπους αντιμετώπισης ... Τα συναισθήματα είναι συναισθήματα. Το να αισθάνεσαι κάτι, δεν σημαίνει ότι είναι αληθινό ή πραγματικό."
Πραγματικα σοφά λόγια από ένα 14χρονο κορίτσι που πέρασε στην άλλη όχθη και τώρα επιστρέφει και μοιράζεται τις εσωτερικές της σκέψεις με τον κόσμο.
Ο Walt Heyer είναι καταξιωμένος συγγραφέας και ομιλητής, ο οποίος μετά από μεγάλη περίοδο προσωπικής αναζήτησης και δοκιμασίας, επιθυμεί να χρησιμοποιήσει την εμπειρία του για την καθοδήγηση ατόμων των οποίων η ζωή έχει καταστραφεί από περιττή χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου.
Πηγή: thefederalist.com