“Καταδικάζουμε την βία απέναντι σε οποιοδήποτε πρόσωπο, όταν αυτή εξορμάται από τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου και προωθούμε την συμπάθεια και την υποστήριξη για τα άτομα που παλεύουν ενάντια στην έλξη τους προς το ίδιο με αυτά φύλο.” Κατανοώντας την έλξη προς το ίδιο φύλο Μια παραγωγή του Family Watch International Αυτό το ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε με μεγάλη αγάπη και ενδιαφέρον για αυτούς που παλεύουν με την έλξη τους προς το ίδιο φύλο, Θα ακούσετε προσωπικές ιστορίες, μαρτυρίες ειδικών και συμπεράσματα από έρευνες πάνω στην ομοφυλοφιλία.
Caleb: Κατά την διάρκεια αυτών των εμπειριών ήταν εντελώς... θα έλεγα... νόμιζα πως ήμουν ευτυχισμένος γιατί υπήρχε η ικανοποίηση για τις ανάγκες που υπήρχαν, άμεσα, με έναν πολύ δυναμικό τρόπο. Την επόμενη μέρα όμως ήμουν άδειος και θλιμμένος.
Rob: Ξεκίνησα να έχω επικοινωνία γενετήσιου τύπου με άλλους άνδρες, σε σεξουαλική βάση και μέσω διαδικτύου και με ανθρώπους που δεν γνώριζα, με σποραδικές επαφές...
Sean: Καταρχήν ενεπλάκην σ’ αυτές τις σχέσεις στην αρχή της δεκαετίας των είκοσι μου, σε κρουαζιέρες, πάρκα και μπαρ. Αισθάνθηκα σαν χαμένος, χωρίς προσανατολισμό, χωρίς νόημα...
Stephen: Γύρω στα δεκαεννιά, ή στα είκοσι, ξεκίνησα να έχω τις πρώτες μου ομοφυλοφιλικές εμπειρίες...
Πολλοί ομοφυλόφιλοι δεν επιλέγουν να έχουν τα αισθήματα που βιώνουν, τα οποία ξεκινούν σε πολύ νεαρή ηλικία. Τί προκαλεί, λοιπόν, αυτά τα αισθήματα έλξης για ένα πρόσωπο του ίδιου φύλου; Αυτό το ντοκιμαντέρ θα δώσει βαρύτητα στα θέματα της ανδρικής ομοφυλοφιλίας. Ας ακούσουμε, λοιπόν, τους ειδικούς και τους ίδιους τους ομοφυλόφιλους άνδρες να λένε οι ίδιοι μερικούς από τους παράγοντες που πιθανότατα συμβάλλουν στο να εμφανιστεί αυτή. Dr. Joseph Nicolosi, ένας διεθνώς αναγνωρισμένος κλινικός ψυχολόγος και συγγραφέας πολυάριθμων βιβλίων και εκδόσεων, που βοηθούν τα άτομα να ξεπεράσουν την ανεπιθύμητη έλξη προς το ίδιο φύλο.
Μας εξηγεί: Δεν υπάρχει τεκμηριωμένη απόδειξη ότι είναι βιολογικά ή γενετικά προκαθορισμένη. Στην πραγματικότητα υπάρχουν πολύ περισσότερες ενδείξεις για παράγοντες της πρώιμης παιδικής ηλικίας, ειδικότερα τις σχέσεις με τους γονείς, ως καθοριστικούς παράγοντες για την κατεύθυνση φύλου του παιδιού. Ο Dr. Dean Byrd είναι ψυχοθεραπευτής, καθηγητής και συγγραφέας πάνω από 100 εργασιών για την ανθρώπινη σεξουαλικότητα. Περιλαμβάνονται εδώ βιβλία και άρθρα του σε επιστημονικά περιοδικά στα οποία οι εργασίες υφίστανται προσεκτική προέγκριση.
Μας εξηγεί: Επιτρέψτε μου να σας αναφέρω τί υποστηρίζει η Ένωση Αμερικανών Ψυχολόγων: Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα άφηναν τα μέλη τους να πιστεύουν ότι η ομοφυλοφιλία ήταν βιολογικά προκαθορισμένη. Το 2008 άλλαξαν αυτή τους την θέση. Τώρα υποστηρίζουν πως υφίσταται κάποιος συνδυασμός αιτιών που αφορούν τα εγγενή χαρακτηριστικά του ατόμου, και το ζήτημα είναι πιο πολύπλοκο από ό,τι μας είχαν ως τότε αφήσει να πιστεύουμε. Για να βοηθηθούμε περισσότερο στη κατανόηση του θέματος της έλξης προς το ίδιο φύλο, ο Floyd Godfey, ένας επαγγελματίας σύμβουλος και συγγραφέας ενός νέου βιβλίου με τίτλο “Το ταξίδι ενός νεαρού άνδρα, η θεραπεία για τους νέους άνδρες με ανεπιθύμητα ομόφυλα αισθήματα.”, θα μοιραστεί μαζί μας αυτά που ο ίδιος έχει κατανοήσει μέσα από την επαγγελματική επικοινωνία του με πάνω από 900 άτομα που βίωναν ανεπιθύμητη έλξη προς το ίδιο φύλο. Στο ξεκίνημα ο Floyd μας δίνει έναν απλό ορισμό: Θεωρώ πως όταν κοιτάξεις την έρευνα, βλέπεις πως ο ευκολότερος τρόπος να κατανοήσεις τα ομόφυλα αισθήματα, είναι μέσω του ορισμού πως αυτά εμφανίζονται όταν λάβουν σεξουαλική υπόσταση οι συναισθηματικές ανάγκες και τα τραύματα. Μια ποικιλία από διαφορετικούς παράγοντες συμβάλλουν στο να αναπτυχθεί ομόφυλος προσανατολισμός, αλλά αυτό δε σημαίνει πως ο καθένας έχει όλους τους υποκείμενους παράγοντες, ο ένας έχει τον έναν, ο άλλος τον άλλο ...
Rob: Οι άνθρωποι νομίζουν πως οι ομοφυλόφιλοι γεννιούνται έτσι, αυτό δεν είναι αλήθεια, δεν γεννήθηκα τέτοιος, κακοποιήθηκα σεξουαλικά, οδηγήθηκα σε αυτό το δρόμο, αυτή είναι η δική μου ιστορία... Ένας από τους πιο συνήθεις παράγοντες που δυνητικά συμβάλλουν είναι η πληγωμένη ταυτότητα φύλου ή πληγωμένος ανδρισμός. και παλεύουν με αυτή την τραυματισμένη τους αυτοεκτίμηση...
Caleb: Καθώς προχωρούσα προς την ενηλικίωσή μου, αισθανόμουν πάντα απόρριψη από όλους τους άνδρες φίλους γύρω μου, ήμουν πάντα ο παρείσακτος...
Stephen: Η ομόφυλη έλξη εμφανίζεται, ή έρχεται στην επιφάνεια, όταν αισθάνομαι κατώτερος, όταν δεν αισθάνομαι αρκετά άντρας, αρκετά δυνατός, Όταν λειτουργώ στο επίπεδο της έλξης με το ίδιο φύλο, δεν είναι τίποτα περισσότερο από το να κυνηγώ αυτή την αρσενική ταυτότητα...
Caleb: Πολλά από αυτά που με απασχολούσαν ήταν σαν να έλεγα... Α, για κοίτα αυτό είναι ένα ωραίο σώμα, πραγματικά μου αρέσει, καταλαβαίνεται. Θα ήθελα να το είχα. Η ζήλεια ήταν παρούσα αυτή τη στιγμή... το σκεπτόμουν πάρα πολύ.
Dr. Joseph Nicolosi: Κατόπιν γύρω στην ηλικία των ένδεκα- δώδεκα, επειδή έχει αυτή την αποξένωση και μέσα σε αυτή τη λαχτάρα για συναναστροφή με τους άνδρες, αυτή η συναισθηματική επιθυμία γίνεται ερωτική και τώρα πλέον πηγαίνουμε από πρόβλημα προσκόλλησης, στο πρόβλημα φύλου, στο σεξουαλικό πρόβλημα, τώρα γίνεται σεξουαλικό το πρόβλημα.
Η παρενόχληση
Floyd Godfrey: Εάν υπάρχει παρενόχληση, να τί θα συμβεί: Ένα αγόρι θα απομονωθεί, δεν θα αισθάνεται ασφαλές με τα άλλα αγόρια, δεν αισθάνεται ασφαλές με τους άλλους άνδρες. Απομονώνεται, ενώ θα έπρεπε να συσχετισθεί, να προσεγγίσει τα άλλα αγόρια και τους άνδρες.
Sean: Νομίζω ένα από τα πλέον σημαντικά θέματα ήταν η υπερβολική κριτική που δεχόμουν από τον μεγαλύτερο αδελφό μου. Ήταν τρία χρόνια μεγαλύτερος από εμένα, και κριτικάριζε οτιδήποτε έκανα: πώς περπατούσα, πώς μιλούσα, τα πάντα. Έτσι, ενώ ήμουν τόσο προσεκτικός, είχα πολύ χαμηλή αυτοεκτίμηση εξαιτίας αυτού του γεγονότος.
Stephen: Ήταν ανέκαθεν ένας καταπιεστικός τύπος αδελφού, ήταν πάντοτε μεγαλύτερος από μένα, δυνατότερος από εμένα, και στο σπίτι πάντα με κορόιδευε.
Caleb: Θυμάμαι να με κοροϊδεύουν πως δεν έτρεχα γρήγορα, ή δεν κλώτσαγα τόσο καλά, όσο τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου. Αυτό με πλήγωνε και έτσι άρχισα να μην παίζω αυτά τα παιγνίδια τόσο συχνά. Όταν γυρίζω πίσω στο χρόνο, συνειδητοποιώ πώς όλα τα αγόρια έτσι κάνουν και αυτός είναι ένας από τους τρόπους που χρησιμοποιούν για να δεθούν μεταξύ τους, χαζό-πειράζοντας, και το βλέπω και τώρα στους τρόπους με τους οποίους -ως επί το πλείστων- λειτουργούν μεταξύ τους τα αδέλφια...
Η ανάγκη για τον πατέρα
Floyd Godfey: Τα αγόρια συχνά αισθάνονται πως δεν επικοινωνούν με τον πατέρα τους, είτε γιατί ο πατέρας είναι απών, δεν βρίσκεται στο χώρο τους, είναι αναγκασμένος να δουλεύει. Είναι ακόμη οι διαφορές στη προσωπικότητα -ο πατέρας έχει διαφορετικά ενδιαφέροντα από το γιό του- θα μπορούσε ισχύει είναι πως ο πατέρας είναι επιθετικός και κακοποιεί το παιδί, δεν έχει σημασία το γιατί, ποιανού είναι το σφάλμα. Αν το παιδί εξακολουθεί να αισθάνεται άδειο από την επικοινωνία και δέσιμο που δεν λαμβάνει, αυτό το αίσθημα δεν υποχωρεί, συνεχίζει. Προς τους γονείς που το παιδί τους έλκεται από άτομα του ίδιου φύλου, αυτό δεν σημαίνει πως εσείς είστε η αιτία της έλξης του παιδιού σας προς το ίδιο φύλο. Η Dr.Julie Harren Hamilton είναι η προηγούμενη πρόεδρος του Εθνικού συνδέσμου για την Έρευνα και τη Θεραπεία την Ομοφυλοφιλίας, καθηγήτρια και αναγνωρισμένη θεραπεύτρια γάμου και οικογένειας. Εξηγεί τη σημασία του πώς το ίδιο το παιδί αντιλαμβάνεται τα προβλήματά του. Επιτρέψτε μου να πω μια λέξη για την αντίληψη. Η αντίληψη είναι το παν. Δεν έχει τόση σημασία το τί μας συμβαίνει αλλά το πώς εμείς το προσλαμβάνουμε. Έτσι αν το αγόρι δεν μπορεί να καταλάβει ότι ο πατέρας του θέλει να έχει επικοινωνία με αυτό, ότι είναι ασφαλές και ευπρόσδεκτο, τότε ο πατέρας θα έχει δυσκολία στο να σχετισθεί με αυτό. Συνήθως ο ψυχισμός ενός παιδιού που θα αναζητήσει επικοινωνίες με το ίδιο φύλο, είναι ότι είναι ευαίσθητο, ώστε βάζει βαθιά στη καρδιά του αυτά που συνέβησαν, ίσως παίρνει τα πράγματα προσωπικά, ακόμη και αν δεν ήταν προσωπικά για εκείνο.
Sean: Γνωρίζω πως με αγαπούσε πολύ, αλλά ήταν αλκοολικός, πράγμα που έκανε πολύ δύσκολη την επικοινωνία μαζί του.
Stephen: Εγώ πάντα αισθανόμουν τόσο αδύναμος και μικρός μπροστά του...
Οποτεδήποτε είχα κάτι για το οποίο ήμουν υπερήφανος, ακόμη και τότε αισθανόμουν πως δεν ήταν αρκετό, θα έπρεπε ακόμη και τότε να κάνω κάτι καλύτερο.
Caleb: Καθώς μεγάλωνα, αισθάνθηκα πως δεν υπήρχε επικοινωνία μαζί του...
Sean: Και η μητέρα μου ασκούσε έντονη κριτική στον πατέρα μου, δεν ήθελε την αγάπη του, ούτε το ότι έπινε, και μου μιλούσε εναντίον του, έτσι έχασα τον σεβασμό μου απέναντί του και προσκολλήθηκα στη μητέρα μου.
Η μητέρα δημιουργεί σύγχυση
Floyd Godfey: Μερικές φορές τα αγόρια βρίσκονται σε σύγχυση αναφορικά με τη σχέση τους με τη μητέρα τους. Η μητέρα μπορεί να είναι πολύ αυταρχική, μπορεί να είναι ελεγκτική ή ασφυκτική προς το αγόρι αφήνοντάς το κατόπιν, είτε πολύ συνδεδεμένο μαζί της, είτε πολύ συνδεδεμένο μαζί της, χωρίς αυτό να έχει την ευκαιρία να επικοινωνήσει με τον πατέρα. Σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε δει μια μητέρα που είναι αυταρχική και στον πατέρα, και το παιδί αισθάνεται πως οι άνδρες είναι αδύναμοι, οι άνδρες είναι ανεπαρκείς...
Caleb: Η μητέρα μου ήταν μια πολύ ισχυρογνώμων. Είχε πάντα το ύφος “εγώ έχω την ευθύνη, και αυτό είναι που θα γίνει” θα γίνει με τον δικό μου τρόπο. Ήταν σαν να ήταν πάντα ο πατέρας στο πίσω κάθισμα, και να μην είχε λόγο...
Stephen: Κατά την περίοδο αυτή, η σχέση μου με τη μητέρα ήταν πολύ στενή, κάποιες φορές υπερβολικά στενή, πολύ συναισθηματική, ιδίως μετά από το διαζύγιό τους.
Rob: Επιθυμούσα να έχω μια σχέση με τους γονείς μου. Οι γονείς μου είναι θαυμάσιοι άνθρωποι. Εντάξει, πολλοί λένε "είναι υπόθεση του πατέρα", για μένα δεν ήταν.
Απρεπές άγγιγμα
Floyd Godfey: Πολλά από τα αγόρια είναι σεξουαλικά κακοποιημένα ή ενοχλημένα με απρεπή τρόπο και το άλλο άκρο είναι ότι κάποια αγόρια δεν έχουν αγγιχτεί καν και έτσι έχουν στερηθεί και αυτόν ακόμη τον υγιή σύνδεσμο, χωρίς το υγιές άγγιγμα, την αγκαλιά και τη ζεστασιά που είχαν ανάγκη, και είναι στη πραγματικότητα πεινασμένα για επικοινωνία, το οποίο συχνά τα καθιστά ευάλωτα...
Rob: Όταν για πρώτη φορά κακοποιήθηκα σεξουαλικά, και ήμουν τότε δύο ετών, δεν το θυμάμαι καθόλου. Το θυμάμαι από το ότι η αδελφή μου είπε πως αυτό που μου συνέβη σημάδεψε τη ζωή μου, και πιστέψτε το έτσι έγινε, και κάποιοι άνθρωποι τολμούν να πουν πως γεννιέσαι έτσι. Κάποιες φορές ούτε και θυμάσαι τι σου συνέβη, είναι τόσο παιδική η ηλικία, που δεν μπορείς να το θυμάσαι,...
Ήμουν περίπου πέντε ή έξι χρονών. Ένα άρρεν άτομο με κακοποίησε σεξουαλικά.
Rob: Η έλξη μου στο ίδιο φύλο άρχισε όταν ήμουν δώδεκα ετών, και βιάσθηκα από ένα άτομο της διπλανής πόρτας, έναν γείτονα. Σ’ αυτήν την ηλικία έψαχνα για κάποιον να θαυμάζω και ήταν ένας τέτοιος για μένα, αλλά αυτό με οδήγησε σε λάθος μονοπάτια.
Πορνογραφία
Floyd Godfey: Η πορνογραφία είναι αιτία για πολλούς άνδρες -θα έλεγα για το πάνω από το 75% από αυτούς που παλεύουν, έχουν είτε δει τέτοιο υλικό, ή έχουν εθιστεί σε αυτή. Θεωρώ την πορνογραφία ως ενισχυτική δύναμη στην φαντασίωση, στην οποία έχουν εμπλακεί σε συνδυασμό με τα ομόφυλα αισθήματά τους. Κάποιοι νέοι άνδρες μου έχουν πει πως η είσοδός τους στον κόσμο της, ήταν στην πράξη η είσοδός τους σε σκέψεις και αισθήματα τα οποία δεν υπήρχαν γι’ αυτούς πριν.
Stephen: Μια πολλή δυνατή εξάρτηση αναπτύχθηκε πολύ σύντομα στην ενήλικη ζωή μου προς την πορνογραφία.
Rob: Κατέληξα να μπλέξω με την πορνογραφία, έγινε σαν φαρμακευτικό εργαλείο για μένα, για να διαχειρίζομαι τα αισθήματά μου, και να τα βγάζω πέρα κάθε στιγμή.
Caleb: Εγώ έβλεπα τέτοιο υλικό σε μεγάλη έκταση.
Η στιγμή την αλλαγής.
Caleb: Πολύ βαθιά στην ψυχή μου πάντοτε επιθυμούσα να λάβω βοήθεια, ήθελα πάντα να είμαι straight, (φυσιολογικός).
Rob: Ξόδεψα μια ολόκληρη μέρα στη γραμμή, προσπαθώντας να βρω κάποιον να γνωριστώ και όταν κανένας δεν ικανοποίησε τις προσδοκίες μου για αυτό που ήθελα, για κάποια σχέση, στο τέλος ξάπλωσα το βράδυ στο κρεββάτι μου και άρχισα να φωνάζω με τα μάτια ανοιχτά, και είπα: Θεέ, δεν ξέρω ούτε κι αν υπάρχεις πιά, αλλά εγώ έχω ανάγκη από βοήθεια. Δεν ξέρω τί κάνω, έχω σοβαρή ανάγκη από βοήθεια.
Sean: Το κίνητρό μου για να ζητήσω βοήθεια ήταν ότι το lifestyle μου είχε φέρει πολύ πόνο και δυστυχία στη ζωή μου.
Stephen: Η έλξη ήταν κατά κάποιο τρόπο δυνατότερη από την επιθυμία μου και την βούλησή μου. Αισθάνθηκα άσχημα, αισθάνθηκα άδειος...
Η Θεραπεία για την ανεπιθύμητη έλξη προς το ίδιο φύλο
Floyd Godfey: Οι πελάτες που έρχονται στο γραφείο μου, όλοι παραπονούνται για ανεπιθύμητη έλξη προς το ίδιο φύλο, όπως επίσης πως δεν καταλαβαίνουν ποιος είναι ο πραγματικός εαυτός τους.
Caleb: Ειδικά για μένα, είχα ανάγκη από έναν θεραπευτή, ο οποίος θα μπορούσε να με περάσει μέσα από όλη τη διαδικασία, ότι χρειαζόταν να κάνω για να ξεκαθαρίσω όλα τα βιώματα με τα οποία μεγάλωσα.
Sean: Μέσα από τη θεραπεία, άρχισα να κατανοώ τις αιτίες της έλξης προς το ίδιο φύλο, και αφότου τις κατανόησα, τα τείχη έπεσαν, και άρχισα να καταλαβαίνω και να εκτιμώ το άλλο φύλο, και αυτές οι επιθυμίες επανήλθαν, αφού είχαν καταπιεστεί από την έλξη μου προς το ίδιο φύλο, για τόσο πολλά χρόνια.
Rob: Μέσα από όλη αυτή την διαδικασία η οποία είναι συχνά πολύ σκληρή και καθόλου εύκολη, έχω στα σίγουρα κάνει σημαντική πρόοδο, ακόμη βέβαια κάνω λάθη στη πορεία, αλλά η ζωή μου τώρα είναι τόσο καλύτερη μετά από αυτή...
Caleb: Μόλις τακτοποιήθηκαν αυτές οι ανάγκες μου, τότε τα πράγματα πήραν άλλη πορεία
Η Θεραπευτική διαδικασία
Floyd Godfey: Από τη στιγμή που ο πελάτης θα αναπτύξει σε κάποιο βαθμό αντίληψη του τι προκάλεσε κάποια από τα ομόφυλα αισθήματά του... πολλές φορές θα αναφέρουν έλλειψη υγιούς συνδέσμου με άλλους άνδρες, Η Ανάπτυξη υγιούς σχέσης με τους άνδρες μια ανάγκη που δεν ικανοποιήθηκε ποτέ, για φίλους και για αδελφούς, και για πατρικές φιγούρες.
Rob: Ως προς τον εαυτό μου, δεν ήταν κατ’ ανάγκην σεξουαλικός εθισμός, ήταν εθισμός σχέση, αυτό που ήταν...
Floyd Godfey: Έτσι αφιερώνουμε κάποιο χρόνο να βοηθήσουμε τον πελάτη μας να συνειδητοποιήσει αυτές τις δραστηριότητες, τις οποίες όντως έχει στερηθεί, ή έτσι αισθάνεται πως συμβαίνει, ώστε έστω και τώρα, να μπορέσει να τις βιώσει στη ζωή του, με το να τις επιδιώξει. Για κάποιους, αυτό μπορεί να σημαίνει το ότι πηγαίνουν στο γυμναστήριο και συμμετέχουν εκεί μαζί με άλλους, -μια εμπειρία που την είχαν στερηθεί- για κάποιους μπορεί να σημαίνει πως πηγαίνουν για κάμπινγκ, ή κάνουν ταξίδια πεζοπορώντας, ή για κυνήγι, ή έχουν τεχνολογικά ενδιαφέροντα με τα οποία επιθυμούσαν να ασχοληθούν, αλλά δεν ήξεραν το πώς...
Rob: Και όσο περισσότερο το έκανα αυτό, τόσο αυξανόταν η αυτοεκτίμησή μου, ένοιωσα αποδεκτός. Καθοριστικές στιγμές στη Θεραπευτική διαδικασία
Floyd Godfey: Για τους περισσότερους άνδρες θα έλεγα πως είναι μια συνεχής θεραπευτική διαδικασία, παρόλα ταύτα μπορούν να απομονώσουν σύντομα, αλλά καθοριστικά στοιχεία, που είναι εξαιρετικά ενθαρρυντικά για εκείνους. Έτσι είναι κάποιες στιγμές που συνειδητοποιούν πως οι έλξεις τους έχουν υποχωρήσει ή και σβηστεί, όταν συναναστρέφονται με άλλους άνδρες, ή με ένα αγόρι, όταν ίσως είχαν αισθανθεί κάποια σεξουαλική έλξη και ξαφνικά αυτή μετασχηματίστηκε σε αίσθημα φιλίας
Caleb: Στεκόμασταν όλοι εκεί και μιλούσαμε, και εγώ τον κοίταξα και ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι η έλξη είχε φύγει και τώρα ήταν εντελώς διαφορετικά και πως απλά και μόνον τον θαύμαζα για την προσωπικότητα που είχε και όλα τα άλλα αισθήματα απομακρύνθηκαν.
Sean: Τα απογύμνωσα (τα αισθήματά μου) από την μυστική τους γοητεία και από τον σεξουαλικό τους χαρακτήρα και κατόπιν άρχισα να συνειδητοποιώ ότι η σεξουαλική μου έλξη προς εκείνον ελαττωνόταν και εξαιτίας αυτής της μη σεξουαλικής μου συσχέτισης με τους άνδρες και της καλύτερης αποδοχής μου από εκείνους, η αυτοεκτίμησή μου άρχισε να ανεβαίνει και αισθάνθηκα πιο σίγουρος για τον εαυτό μου και τον ανδρισμό μου...
Caleb: Το κλειδί για την μεταστροφή μου ήταν το αίσθημα ότι έγινα αποδεκτός από εκείνον και τους γύρω μου, καθώς και το να είμαι σε ένα περιβάλλον στο οποίο ήμουν ευπρόσδεκτος ως φίλος και ως άνδρας, και όχι ως ομοφυλόφιλος.
Rob: Για μένα δεν υπήρξε κάποια ιδιαίτερη στιγμή, είναι όλα όσα σιγά-σιγά προχωρούσαν. Σύντομες εμπειρίες που είχα κατά τη διάρκεια. Η Έρευνα δείχνει πως οι Ομοφυλόφιλοι δεν “γεννιόνται τέτοιοι” Μια μελέτη πάνω σε πανομοιότυπους διδύμους οδηγεί σε αποδεικτικά συμπεράσματα πως η ομοφυλοφιλία δεν είναι κατά αποκλειστικό τρόπο καθοριζόμενη από το γενετικό υλικό. Σε μια από τις μεγαλύτερες μελέτες μέχρι σήμερα, οι ερευνητές ασχολήθηκαν με τους μονοωογενείς διδύμους. Από μια βάση δεδομένων στην Αυστραλία, που περιελάμβανε 33.000 ζεύγη διδύμων. Εφόσον οι μονοωογενείς πανομοιότυποι δίδυμοι έχουν πανομοιότυπα γονίδια, εάν η ομοφυλοφιλία αποδιδόταν αποκλειστικά στον γενετικό παράγοντα, τότε, αν ένας δίδυμος ήταν ομοφυλόφιλος, ο άλλος θα ανεμένετο να είναι και αυτός σε ποσοστό 100%. Αντί όμως για αυτό, εκείνο που διαπίστωσαν ήταν, πως όταν ο ένας δίδυμος ήταν ομοφυλόφιλος, ο άλλος ήταν επίσης ομοφυλόφιλος μόνο σε ποσοστό 11%. Μπορεί να αλλάξει ο σεξουαλικός προσανατολισμός; Ο Dr.Jeffrey Satinover είναι γιατρός-ψυχαναλυτής, με Μaster s degree στην κλινική Ψυχολογία από το Harvard και Μaster s degree στη Φυσική από το Yale. Μας εξηγεί, γιατί πιστεύει πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός μπορεί να αλλάξει και γιατί έχει γράψει επανειλημμένα σχετικά με την θεραπεία σεξουαλικού επαναπροσανατολισμού.
Dr.Jeffrey Satinover: Είχα -Θα μπορούσατε να πείτε- τις συμβατικές απόψεις, οι οποίες είναι και οι κλασικές απόψεις στους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, σχετικά με τη φύση της ομοφυλοφιλίας και το εάν και κατά πόσο αυτή τροποποιείται και τα λοιπά, μέχρι που απέκτησα την εμπειρία που μου άνοιξε τα μάτια, από τόσους πολλούς ανθρώπους, για τους οποίους αυτά δεν ήταν αλήθεια. Έμαθα, σχετικά με αυτήν την ομάδα ανθρώπων, οι οποίοι προχωρούσαν σε αλλαγή της ταυτότητας φύλου, και μετά μελέτησα τα επιστημονικά δεδομένα και είδα πως η συνολική εικόνα δεν ήταν η συμβατική δημόσια εικόνα και αισθάνθηκα πολύ ισχυρή την επιθυμία να γράψω σχετικά με αυτό. Ο Dr.Stanton Jones είναι ένας κλινικός ψυχολόγος, ερευνητής και καθηγητής σε κολέγιο, ο οποίος συνεργάστηκε με τον Park Yarkhouse, στη συγγραφή μιας από τις σημαντικότερες επιστημονικές μελέτες που έδειξαν πως ορισμένοι άνθρωποι με ανεπιθύμητη έλξη προς το ίδιο φύλο, μπορούν να αλλάξουν και πράγματι το κατορθώνουν.
Dr.Stanton Jones: Είναι ευρέως διαδεδομένη η άποψη πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός, είναι τελείως αδύνατο να αλλάξει. Για πολλά χρόνια η Αμερικανική Εταιρεία Ψυχολόγων, δηλώνει πως τα αιτήματα αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού δεν ήταν αξιόπιστα, γιατί τέτοια αιτήματα είναι ανεπαρκώς τεκμηριωμένα. Η εργασία που μόλις δημοσιεύσαμε, συμπληρώνει αυτό ακριβώς το κενό στη βιβλιογραφία. Θα επιχειρηματολογήσω βασισμένος στην παρελθούσα έρευνα και στη δική μας μελέτη λέγοντας πως όταν ομάδες επαγγελματιών εκδίδουν ανακοινώσεις που υποστηρίζουν πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός δεν μπορεί να αλλάξει καθόλου, τότε τα συμπεράσματά τους βρίσκονται σε ασυμβατότητα με την πραγματικότητα.
Caleb: Tους τελευταίους μήνες είχα δικό μου κορίτσι, ήμασταν πολύ κοντά, μιλούσαμε συχνά για γάμο, υπήρχαν κάποια θέματα στα οποία υπήρχε δυσκολία, και εκείνη ήθελε να ξεκαθαρίσει κάποια πράγματα, και έτσι τα χαλάσαμε στο τέλος, αλλά αισθάνομαι καλά, γιατί για πρώτη φορά στη ζωή μου αισθάνομαι έτσι για ένα κορίτσι, αισθάνομαι αυτή τη λαχτάρα να είμαι μαζί της, είναι όπως αισθανόμουν για τα αγόρια και είναι θαυμάσιο
Sean: Όταν άρχισα να αισθάνομαι σεξουαλική επιθυμία για τις γυναίκες, ήταν ένα θαυμάσιο αίσθημα. Αισθανόμουν πως αυτός ήταν ο τρόπος που θα έπρεπε να είναι.
Stephen: Δεν αισθάνομαι την ανάγκη να ξεδώσω στην επιθυμία μου για το ίδιο φύλο.
Rob: Το ενδιαφέρον μου να έχω σχέσεις με γυναίκες; Ναι. Ελκύομαι σεξουαλικά από γυναίκες; Ναι βεβαίως. Ο Dr.Nickolas Cummings είναι ένας ψυχολόγος, ο οποίος υπηρέτησε ως πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Ψυχολόγων.
Είναι ένας από τους συγγραφείς του βιβλίου: “Καταστροφικές Τάσεις στη Ψυχική Υγεία. Το καλοπροαίρετο μονοπάτι προς το κακό.” Αυτό το βιβλίο περιγράφει το πώς η ΑΡΑ (American Psychological Association) έχει αγνοήσει επιστημονικά δεδομένα που αποδεικνύουν πως ο σεξουαλικός προσανατολισμός μπορεί να αλλάξει. Ως επικεφαλής του οργανισμού ψυχικής υγείας “Kaiser Permanente”, που κατά την διάρκεια της ομοφυλοφιλικής επανάστασης στο San Francisco, με πολλές εκατοντάδες θεραπευτές, είδα δεκάδες χιλιάδων από ομοφυλόφιλους και λεσβίες ασθενείς. Είδαμε όχι έναν, όχι δύο, όχι τρείς, αλλά εκατοντάδες οι οποίοι άλλαξαν και ζουν πολύ ευτυχισμένες ετεροφυλοφιλικές ζωές.
Dr.A. Dean Byrd: Αυτό που είναι σαφές, είναι πως κάποιοι άνθρωποι μπορούν και στ' αλήθεια πραγματοποιούν την αλλαγή και η έρευνα αποδεικνύει πως ο κίνδυνος για ζημία στην υγεία δεν διαφέρει καθόλου από οποιοδήποτε άλλη παρέμβαση. Η ακόλουθη γνώμη από το ιατρικό σύγγραμμα “Η Βασική Ψυχοπαθολογία και η Θεραπεία της”, υπογραμμίζει πως: Η εμπειρική πρακτική δείχνει πως ο ομοφυλοφιλικός προσανατολισμός μπορεί πράγματι να αλλάξει με θεραπευτική παρέμβαση, σε πελάτες που έχουν κίνητρο και η θεραπεία επαναπροσανατολισμού δεν προκαλεί καμία συναισθηματική ζημία.
Dr. Joseph Nicolosi: Υπάρχει πολλή βιβλιογραφία που δείχνει πως άτομα που έχουν κίνητρο μπορούν να αλλάξουν, ακόμη και χωρίς θεραπεία. Κάποιοι άνθρωποι έχουν αλλάξει αυτόματα το σεξουαλικό τους προσανατολισμό. Στην πραγματικότητα, ακόμη και ομοφυλόφιλοι ακτιβιστές, θα σας πουν πως η σεξουαλικότητα είναι ρευστή και κυμαίνεται στη προσωπική πορεία της ζωής του ατόμου.
Dr.Stanton Jones: Οι περισσότεροι άνθρωποι άλλαξαν λίγο, και όχι πολύ, αλλά κάποιοι άλλαξαν πολύ, πολλοί άνθρωποι δεν άλλαξαν καθόλου, περιλαμβανομένων και ατόμων που ήθελαν να αλλάξουν. Βεβαίως, υπάρχουν επίσης πολλοί σπουδαίοι άνθρωποι, που έχω δει στην δουλειά μου όλα μου τα χρόνια, οι οποίοι θεωρούν τους εαυτούς τους gay ή λεσβίες και δεν ενδιαφέρονταν να αλλάξουν, και δεν ήταν στην αρμοδιότητά μου να τους πείσω να αλλάξουν.
Rob: Το να πεις πως δεν μπορείς να αλλάξεις τον σεξουαλικό σου προσανατολισμό, προέρχεται από ανθρώπους που προσπάθησαν σκληρά και δεν τα κατάφεραν και όταν κάποιος έλθει και πει πως τα κατάφερε, αισθάνονται τόσο προσβεβλημένοι από κάποιον που τα κατάφερε και αυτοί δεν μπόρεσαν. Μπορώ να καταλάβω πως αυτό προκαλεί αίσθηση στους ανθρώπους, πως θα ενοχληθούν για αυτό, αλλά η πραγματικότητα είναι πως πολλοί άνθρωποι το κατόρθωσαν. Oι Επιπτώσεις στην Υγεία από τον Ομοφυλοφιλικό Τρόπο Ζωής. Οι γιατροί και οι κοινωνικοί επιστήμονες που υποδεικνύουν επαρκώς τεκμηριωμένες απόψεις για τις σωματικές και ψυχικές επιπτώσεις του ομοφυλοφιλικού lifestyle, συχνά χαρακτηρίζονται ομοφοβικοί ή μισαλλόδοξοι, ενώ στην πραγματικότητα μπορεί να αληθεύει ακριβώς το αντίθετο. Ένας σοφός άνδρας είπε κάποτε πως ένας εχθρός κολακεύει αλλά ο φίλος λέει την αλήθεια. Το να ρίξεις φως στις αρνητικές συνέπειες για τους άνδρες, που έχουν γενετήσια επαφή με άνδρες, μπορεί στην πραγματικότητα να αποτελεί συμπαθή στάση, βασισμένη στην επιθυμία να βοηθηθούν οι άνθρωποι και να αποφύγουν έναν τρόπο ζωής που είναι γενικά γεμάτος με πόνο και ασθένειες και σε ορισμένες περιπτώσεις -ακόμη και με θάνατο. Ο Οργανισμός GLMA (Gay and Lesbian Medical Association), αναγνωρίζει τους σοβαρούς κινδύνους στους οποίους εκτίθενται οι άνδρες που έχουν επαφή με ομόφυλούς τους. Σε μια δική τους έκδοση, αναφέρουν τα δέκα πράγματα τα οποία οι ομοφυλόφιλοι θα πρέπει να συζητήσουν με τον γιατρό τους. Προειδοποιούν, πως οι άνδρες που έχουν γενετήσια επαφή με άλλους άνδρες, έχουν αυξημένες πιθανότητες να προσβληθούν από τον ιό HIV. Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες χρησιμοποιούν απαγορευμένες ουσίες συχνότερα από ό,τι ο γενικός πληθυσμός. Η κατάθλιψη και το άγχος εμφανίζονται σε υψηλότερη συχνότητα σε αυτούς. Οι άνδρες που έχουν επαφές με άνδρες, έχουν υψηλότερα ποσοστά να νοσήσουν από ιούς που μεταδίδονται σεξουαλικά, όπως τον ιό που προκαλεί το σοβαρό νόσημα του ήπατος, γνωστό ως Ηπατίτιδα. Αυτές οι λοιμώξεις είναι δυνητικά θανατηφόρες. Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, (STDs, Sexually Transmitted Diseases), εμφανίζονται στους σεξουαλικώς ενεργούς gay άνδρες σε μεγαλύτερη συχνότητα. Στα νοσήματα αυτά περιλαμβάνονται κάποια, που αυτή τη στιγμή δεν θεραπεύονται. Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες βρίσκονται σε αυξημένο κίνδυνο να πεθάνουν από καρκίνο του προστάτη, όρχεων ή παχέως εντέρου. Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες έχουν υψηλότερα ποσοστά εξάρτησης και κατάχρησης αλκοόλ από τους straight άνδρες. Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες καπνίζουν σε πολύ υψηλότερα ποσοστά από τους φυσιολογικούς. Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες είναι πολύ πιο πιθανό να παρουσιάζουν προβλήματα σχετικά με την εικόνα που έχουν για το σώμα τους και διαταραχές σίτισης. Αυτό δυνητικά οδηγεί σε προβλήματα όπως σακχαρώδης διαβήτης, υπέρταση, και καρδιοπάθεια. Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες νοσούν συχνότερα από τον ανθρώπινο Ιό των Κονδυλωμάτων, HPV, ο οποίος αυξάνει τον κίνδυνο για καρκίνου του πρωκτού, ενώ ο ρυθμός εξάπλωσης αυτού του ιού μεταξύ των συντρόφων είναι εξαιρετικά υψηλός.
Floyd Godfey: Υπάρχει υψηλό ποσοστό κατάθλιψης που τους οδηγεί στην κατάχρηση ουσιών σε αυξημένη συχνότητα και σε υψηλά επίπεδα άγχους. Μια αναφορά που εκδόθηκε από τον Εθνικό Οργανισμό για την έρευνα και τη Θεραπεία της Ομοφυλοφιλίας, παρουσιάζει περιληπτικά τα αποτελέσματα έρευνας η οποία δείχνει πως οι ομοφυλόφιλοι έχουν αυξημένο κίνδυνο για: αυτοκτονία, βίαιη συμπεριφορά, αντικοινωνική συμπεριφορά, κατάχρηση ουσιών, ακολασία, παραφιλίες, πορνεία, σεξουαλικό εθισμό, διαταραχές προσωπικότητας, και ψυχοπαθολογία. Επιπρόσθετα οι ερευνητές του Harvard University, αφού πραγματοποίησαν μια από τις πλέον κουραστικές έρευνες που έγιναν ποτέ στην επιστημονική βιβλιογραφία, που σχετίζεται με τα αποτελέσματα της ομοφυλοφιλίας στην υγεία, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι: “Ο ομοφυλοφιλικός προσανατολισμός... συσχετίζεται με ένα γενικότερα αυξημένο κίνδυνο για αγχώδη διαταραχή, διαταραχή διάθεσης, καθώς και σκέψεις και σχεδιασμό αυτοκτονίας. Και τελικά σύμφωνα με το U.S. CDC (Κέντρο των ΗΠΑ για την πρόληψη και τον έλεγχο νοσημάτων), αν και οι άνδρες που έχουν σεξουαλικές επαφές με άλλους άνδρες αντιπροσωπεύουν μόνον το 2% του αμερικάνικου πληθυσμού, αποτελούν το 60% των νέων περιπτώσεων λοίμωξης από HIV. Έχουν 40 φορές περισσότερες πιθανότητες να προσβληθούν από τον ιό HIV και είναι η μόνη ομάδα υψηλού κινδύνου, στην οποία η λοίμωξη από τον ιό HIV αυξάνει σταθερά σταθερά από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 έως και σήμερα.
Dr. Joseph Nicolosi: Μια σειρά από μελέτες δείχνουν ότι τα άτομα τα οποία προσδιορίζονται ως ομοφυλόφιλα, έχουν αυξημένες τάσεις να γίνουν εξαρτημένα από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά. Παρουσιάζουν σε μεγαλύτερο βαθμό αυτό που ονομάζουμε παθολογικά στοιχεία σχετιζόμενα με την ομοφυλοφιλική συμπεριφορά, στοιχεία αυτοκαταστροφής, αυτοϋποτίμησης, διαταραχές προσαρμογής...
Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν πως οι ομοφυλόφιλοι έχουν τόσο πολλά ψυχολογικά και νοητικά προβλήματα, διότι η κοινωνία δεν τους αποδέχεται. Ισχυρίζονται πως εάν η κοινωνία αποδεχόταν την ομοφυλοφιλία ως φυσιολογική και υγιή συμπεριφορά, πολλά από αυτά τα αρνητικά αποτελέσματα θα εξαφανίζονταν. Όμως σε χώρες, όπως η Ολλανδία, όπου η ομοφυλοφιλία έχει γίνει αποδεκτή εδώ και πολύ καιρό, δεν έχει παρατηρηθεί αξιοσημείωτη μείωση στα προβλήματα υγείας για τους ομοφυλόφιλους. Το Κίνημα που απαγορεύει την Θεραπεία Μια ομάδα που συνεκλήθη στα Ηνωμένα Έθνη τον Ιανουάριο του 2013, ονόμασε τη Θεραπεία για τους Ομοφυλόφιλους “Καταπάτηση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων”, και ο νόμος που πέρασε στην Καλιφόρνια ζητά να απαγορευτεί η θεραπεία (για αλλαγή σεξουαλικού προσανατολισμού) για τα νέα ζευγάρια του ίδιου φύλου. Τα επιβαλλόμενα πρόστιμα, που έχουν σκοπό να απαγορεύσουν τη θεραπεία για τους ομοφυλόφιλους, έχουν επίσης υιοθετηθεί στην Πενσυλβάνια, και το Νιού Τζέρσεϋ, και ένα τοπικό γραφείο της ΠΟΥ (Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας), έβγαλε μια ψεύτικη δήλωση που υποστήριζε ότι: “Η θεραπεία αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού, καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα τα οποία προστατεύονται από Διεθνείς συμφωνίες.”
Dr. Joseph Nicolosi: Αυτοί είναι οργανισμοί με πολιτική χροιά και πολλές από τις αποφάσεις τους δεν βασίζονται πάνω στα επιστημονικά δεδομένα, αλλά εξυπηρετούν κάποιες συγκεκριμένες “ομάδες ενδιαφέροντος”, πολιτικούς παράγοντες, οικονομικούς παράγοντες, δημόσιες σχέσεις.
Dr.Jeffrey Satinover: Όλο το πεδίο έχει γίνει τόσο πολιτικοποιημένο, αλλά υπάρχει μόνον μία σωστή άποψη, την οποία πρέπει να έχεις, χωρίς να είναι ανάγκη να πληρώσεις ένα μεγάλο ακαδημαϊκό ή επαγγελματικό τίμημα. Λοιπόν, από πού προέρχεται αυτή η ευρεία, ενορχηστρωμένη προσπάθεια για να απαγορευτεί θεραπεία αλλαγής σεξουαλικού προσανατολισμού στους ομοφυλόφιλους;
Floyd Godfrey: Νομίζω πως πολλοί από τους ακτιβιστές μέσα στη gay κοινότητα αισθάνονται πως απειλούνται, είναι πολύ ευαίσθητοι, ταραγμένοι και πολύ θυμωμένοι όταν μιλούμε για αλλαγή, και όταν μιλούμε σε αυτούς που έχουν την εμπειρία της αλλαγής, ή ήδη άλλαξαν προσανατολισμό, γιατί αυτή η πιθανότητα απομακρύνει από αυτούς την ιδιαίτερη ταυτότητα, ή την ετικέτα την οποία έχουν προσεταιριστεί, ως gay αναγνωρισμένα πρόσωπα.
Dr. Joseph Nicolosi: Η θεραπεία είναι τόσο ενοχλητική στην υπόθεση της ομοφυλοφιλίας, διότι όταν ένα άτομο σηκώνεται και λέει πως “εγώ έχω αλλάξει”, αυτό αποτελεί βόμβα στα θεμέλια μιας από τις πιο βασικές αρχές στην τακτική τους, που είναι να καταφέρουν τους ανθρώπους να πιστέψουν πως οι ομοφυλόφιλοι “γεννήθηκαν έτσι.”
Dr.A. Dean Byrd: Μερικοί άνθρωποι μπορούν και πραγματοποιούν την αλλαγή. Αυτό δεν σημαίνει πως θα έπρεπε όλοι να εξαναγκασθούν σε αλλαγή, απλά σημαίνει πως οι ομοφυλόφιλοι έχουν δικαίωμα να τους προσφερθεί και αυτή η επιλογή.
Dr.Benjamin Kaufman, Ψυχίατρος: Έχουν το δικαίωμα, να έχουν πρόσβαση σε έναν θεραπευτή που να τους πει: Μπορείς να αλλάξεις, θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για να σε βοηθήσω. Δεν γνωρίζω εάν θα αλλάξεις, δεν γνωρίζω εάν θα είμαι αποτελεσματικός, αλλά έχεις το πλήρες δικαίωμα να αναζητήσεις βοήθεια και έχεις το δικαίωμα να διαλέξεις έναν θεραπευτή ο οποίος δεν θα σου πει: “Να μείνεις έτσι, γιατί έτσι γεννήθηκες”.
Caleb: Υπάρχουν άνθρωποι που, όπως καταλαβαίνω, προσπαθούν να απαγορεύσουν την επανορθωτική θεραπεία, υποστηρίζοντας πως αυτού του τύπου η θεραπεία μπορεί να προκαλέσει κατάθλιψη και άλλες παρενέργειες. Αλλά εγώ πιστεύω πως ακόμη και τώρα, όταν είμαι θλιμμένος ή με άσχημη διάθεση, ή σε ένα μέρος όπου έχω δυσκολία, όπως ήμουν όταν τα χάλασα με αυτό το κορίτσι, ακόμη και τότε, που δεν ήμουν πολύ χαρούμενος, δεν υπάρχει σύγκριση με το πόσο απελπισμένος ήμουν όλον τον προηγούμενο καιρό. Και χωρίς αυτή τη βοήθεια θα εξακολουθούσα να βρίσκομαι στο σκοτάδι.
Sean: Τώρα αισθάνομαι τόση χαρά στη ζωή μου, αισθάνομαι μέλος της κοινότητας των ανδρών, δεν έχω πλέον έλξη προς το ίδιο φύλο, και η μοναδική μου έγνοια τώρα, είναι ότι σε κάποιους άλλους δε θα δοθεί η δική μου δυνατότητα, να αναζητήσουν αυτή τη θεραπεία.
Caleb: Οι άνθρωποι πηγαίνουν στους γονείς μου, ακόμη και στον αδελφό μου, άνθρωποι που δεν έχουν ιδέα για το τι πέρασα, και απλά λένε: ο Κάλεμπ δείχνει διαφορετικός. Τι άλλαξε πάνω του, υπάρχει κάτι. Φαίνεται να του έφυγε ένα βάρος, φαίνεται πιο ευτυχισμένος, τι συμβαίνει; Όταν ακούω λόγια σαν κι αυτά, για μένα είναι μια μεγάλη απόδειξη του πόσο άλλαξα.
Stephen: Ως ανθρώπινες υπάρξεις έχουμε ελεύθερη βούληση και κανένας δεν μπορεί να παραβιάσει αυτή την ελευθερία της θέλησής μας. Για το λόγο αυτό, όταν κάνουμε τον απολογισμό μας στο τέλος της μέρας, η απόφαση θα είναι δική μας, ως προς τον τύπο της ταυτότητας που θα εναγκαλιστούμε, ή τον τύπο ζωής που θα ζήσουμε, αλλά βρίσκω επιτακτικό, απόλυτα επιτακτικό να μοιραστώ το πραγματικό γεγονός πως υπάρχει, όντως, εναλλακτική πρόταση και πως υπάρχει τρόπος να ξεφύγουν εκείνοι που τόσο πολύ το επιθυμούν.
Caleb: Για τους ανθρώπους που παλεύουν στη ζωή τους με την έλξη προς το ίδιο φύλο, για αυτούς τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη και αναζητούν τη βοήθεια, η απαγόρευση αυτής της θεραπείας, η απαγόρευση αυτής της βοήθειας, αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.