Μια αληθινή Χριστουγεννιάτικη ιστορία, λίγο μετά τον πόλεμο
Από τον † Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ
Μια φτωχή και πολύτεκνη μητέρα πήγε στο παντοπωλείο ν’ αγοράσει, με πίστωση, τρόφιμα για τα Χριστούγεννα.
Ο παντοπώλης την ρώτησε πόσα χρήματα είχε μαζί της και εκείνη του απήντησε ότι ο σύζυγός της και ο γιος της σκοτώθηκαν στον πόλεμο, έχει πέντε παιδάκια και χωρίς κανένα πόρο ζωής.
– Ειλικρινά, το μόνο που έχω τυχαίως αυτή την στιγμή μαζί μου είναι ένα χαρτάκι, στο οποίο η άρρωστη κόρη μου έγραψε μια προσευχή...
Ο παντοπώλης, ψυχρός και αδιάφορος, της είπε ότι εδώ είναι παντοπωλείο και όχι φιλανθρωπικό κατάστημα.
Πειράζοντας την γυναίκα και αστειευόμενος, πήρε το χαρτάκι και το έβαλε στο ένα μάτι της ζυγαριάς, λέγοντας ειρωνικά και αλαζονικά:
– Να δούμε πόσα τρόφιμα ζυγίζει η προσευχή της κορούλας σου….
Τοποθέτησε στο άλλο «μάτι» της ζυγαριάς μια φέτα ψωμί, αλλά δεν υποχωρούσε και δεν κατέβαινε.
Εν συνεχεία μισό ψωμί, ένα ψωμί, δύο, τρία, πέντε και άλλα τρόφιμα πιο βαριά, και υπερνικούσε πάντοτε το βάρος του χαρτιού…
Ο παντοπώλης ανησύχησε για την ιδιαίτερη βαρύτητα του χαρτιού, κατελήφθη από κάποιο ιερό δέος και γεμάτος με παράξενα συναισθήματα μετανοίας και αμηχανίας, είπε στην γυναίκα:
– Πάρε αυτό το σακί, γέμισέ το δωρεάν με τρόφιμα, πήγαινε στην οικογένειά σου και Καλά Χριστούγεννα.
Η γυναίκα, συγκινημένη από την γενναία και φιλάνθρωπη χειρονομία του παντοπώλη, τον ευχαρίστησε με δάκρυα και έφυγε χαρούμενη.
Τότε, ο παντοπώλης πήρε το χαρτάκι και διάβασε τι έγραφε:
«Κύριε, τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον…».
Αυτό ήτο το βάρος της προσευχής…