Ποιος μπορεί να νιώσει τον πόνο και θλίψη του γονέα που βλέπει το παιδί του να βουλιάζει στην «αλλαγή» του φύλου του; Μία μητέρα προσεύχεται με πίστη, ελπίζοντας πως κάθε μέρα που περνά, το παιδί της έρχεται πλησιέστερα στη μετάνοια.
Κάθε μέρα είμαστε και πιο κοντά στην επιστροφή του γιου μας,
Μια μέρα πιο κοντά που θα γυρίσει σπίτι και θα τον σφίξουμε στην αγκαλιά μας,
Μια μέρα πιο κοντά στη στιγμή που θα ξυπνήσει από την νάρκη του τρανς ύπνου του,
Μια μέρα πιο κοντά στο τέλος της χημικής του αυτοκαταστροφής,
Μια μέρα πιο κοντά στο να επανέλθει η όμορφη μπάσα φωνή του,
Μια μέρα πιο κοντά στο να τραγουδήσει παλιά τραγούδια με την φάλτσα μαμά του,
Μια μέρα πιο κοντά στο να νιώσουμε την αντρική αίσθηση του χιούμορ του,
Μια μέρα πιο κοντά στο να ακούσουμε ότι «μαγειρεύει στην κουζίνα με τον Jamie Oliver»,
Μια μέρα πιο κοντά στο γέλιο του, που τον συντάραζε ολόκληρο,
Μια μέρα πιο κοντά στην επιστροφή του αυθεντικού του χαμόγελου,
Μια μέρα πιο κοντά στα λαμπερά, ευγενικά μάτια του,
Μια μέρα πιο κοντά στα πυκνά του γένια και το όμορφο αρρενωπό πρόσωπό του,
Μια μέρα πιο κοντά στο να γίνει υγιής,
Μια μέρα πιο κοντά στη θεραπεία του σώματος, του μυαλού και του πνεύματός του,
Μια μέρα πιο κοντά στο να μεταστραφεί η οργή του σε ειρήνη και χαρά,
Μια μέρα πιο κοντά στη συμφιλίωση με τα αδέρφια του από όπου έχει ξεκόψει,
Μια μέρα πιο κοντά στο να αγκαλιάσει τους γερασμένους και ταλαιπωρημένους παππούδες του (μακάρι να μη αργήσει πολύ…),
Μια μέρα πιο κοντά σε μια ειρηνική σχέση με τους όλο ελαττώματα γονείς του,
Μια μέρα πιο κοντά στο να βρεθούμε όλη η οικογένεια μαζί για τις γιορτές,
Μια μέρα πιο κοντά στη συνάντηση με την ανιψιά ή τον ανιψιό του, που θα γεννηθούν όπου να ΄ναι,
Μια μέρα πιο κοντά στο να σταματήσει να προσποιείται ότι κάθε βήμα του βαθύτερα σε αυτή την τρέλα, του φέρνει μεγαλύτερη ευτυχία,
Μια μέρα πιο κοντά στο να καταλάβει ότι η απάντηση στον πόνο και το τραύμα που νιώθουμε σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι να προσπαθούμε να γίνουμε κάποιος που δεν είμαστε,
Μια μέρα πιο κοντά στο να συνειδητοποιήσει ότι το βαθύ κενό που νιώθει η ψυχή του μπορεί να γεμίσει μόνο από Αυτόν που τον δημιούργησε,
Μια μέρα πιο κοντά στο να καταλάβει ότι είναι φτιαγμένος με θαυμαστό και υπέροχο τρόπο, κατ΄εικόνα του στοργικού Επουράνιου Πατέρα μας,
Μια μέρα πιο κοντά στο να αποδεχθεί ότι η Αλήθεια νικά τα ψέματα,
Μια μέρα πιο κοντά στην αποδοχή του εαυτού του ως τον χαρισματικό, προικισμένο, αστείο, γλυκό, ευγενικό, καταπληκτικό νεαρό άνδρα, που είναι πραγματικά,
Μια μέρα πιο κοντά στο να ξεπεράσει την απελπισία του δρόμου του θανάτου,
Μια μέρα πιο κοντά στην επιστροφή στο αγαπημένο δικό του όνομα,
Μια μέρα πιο κοντά στο να τον ακούσω να με φωνάζει ξανά «μαμά»,
Μια μέρα πιο κοντά σε μια βαθιά και ουσιαστική σχέση και με τους δύο γονείς του,
Μια μέρα πιο κοντά στο να ασπαστεί ξανά την πίστη του και να ζήσει για τον Θεό που τον αγαπά ειλικρινά,
Μια μέρα πιο κοντά στο να πάμε πάλι στην εκκλησία,
Μια μέρα πιο κοντά στο οικογενειακό, μεσημεριανό φαγητό της Κυριακής, στο να γελά και να διασκεδάζει γύρω από το τραπέζι,
Μια μέρα πιο κοντά στο να νιώσει την αληθινή του ταυτότητα, ότι είναι ο αγαπημένος γιος του Ζωντανού Θεού,
Μια μέρα πιο κοντά στην ημέρα που θα πιάσει πάτο,
Μια μέρα πιο κοντά στην ημέρα που θα ζητήσει απελπισμένος την αλλαγή, την ευτυχία, την ανάπαυση,
Μια μέρα πιο κοντά στην ολοκληρωτική του μετάνοια,
Μια μέρα κοντύτερα στο να πετάξει την ντροπή και την περηφάνεια του στο πάτωμα, και να ζητήσει βοήθεια,
Μια μέρα πιο κοντά στο να καταλάβει ότι το δυσβάσταχτο βάρος της ψυχής του οφείλεται στο ότι πρέπει συνέχεια να προσέχει, να υπερασπίζεται, να προσποιείται, να αρνείται,
Μια μέρα πιο κοντά στο να ξεφύγει από αυτή τη λατρεία του θανάτου,
Μια μέρα πιο κοντά μέχρι να καταστρέψει τα είδωλα που υπηρετεί,
Μια μέρα πιο κοντά στο να αποδεχθεί αντί να αρνείται την προσωπική του ιστορία,
Μια μέρα πιο κοντά στο να λάβει αληθινή θεραπεία και να αντιμετωπίσει αυτό που πραγματικά είναι η ρίζα της δυστυχίας και της κατάθλιψής του,
Μια μέρα πιο κοντά στην επιστροφή του στην πραγματικότητα,
Μια μέρα πιο κοντά στη παρηγοριά των πονεμένων καρδιών,
Μια μέρα πιο κοντά στην επιστροφή του ασώτου, για τον οποίο προσευχόμαστε και περιμένουμε με ανοιχτές αγκαλιές,
Μια μέρα πιο κοντά στη νίκη και τον θρίαμβο.
Είμαστε μια μέρα πιο κοντά στην επιστροφή του γιου μας.
Μια μέρα πιο κοντά στην επιστροφή του στην αγκαλιά μας.
Κρατάμε την ελπίδα μας ζωντανή, γιατί είμαστε: Μία, Ημέρα, Εγγύτερα.
Ο Θεός μας είναι Θεός Ελπίδας και Εκείνον εμπιστευόμαστε. Είναι η Αλήθεια. Αγαπά τον γιο μου και αγαπά και εμάς. Ω Χριστέ μου, βοήθησέ μας να περιμένουμε υπομονετικά, αφού σήμερα πήγαμε μια μέρα ακόμη πιο κοντά.
Πηγή: pittparents.com