“Μετάνιωσε που αποκτήσαμε τον γιο μας και τώρα λέει ότι τον μισεί…”
Από τη Nancy Flanders για την ιστοσελίδα του LiveAction
Ένα ζευγάρι που αγόρασε σπέρμα δότη και η σύζυγος συνέλαβε και γέννησε ένα αγοράκι, τώρα δυσκολεύεται ψυχολογικά. Ο σύζυγος μετάνιωσε που χρησιμοποίησαν τον δότη και ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει καλή σχέση με το παιδί.
ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΙΑ:
- Ένα ζευγάρι του οποίου η σύζυγος δεν μπορούσε να μείνει έγκυος, αγόρασε σπέρμα δότη και τότε εκείνη συνέλαβε και έφερε στο κόσμο ένα αγόρι.
- Όταν το παιδί έφτασε τα δύο του χρόνια ο πατέρας παραδέχτηκε ότι το μισεί και εύχεται να μην το είχαν αποκτήσει ποτέ.
- Η χρήση υλικού δότη για τη σύλληψη παιδιών μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες, τόσο συναισθηματικές όσο και ηθικές.
ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ:
Η «Mirror» δημοσίευσε την ιστορία του ζευγαριού που αγόρασε σπέρμα από «δότη» γιατί η γυναίκα δεν κατάφερνε να συλλάβει. Με τη χρήση του υλικού η γυναίκα συνέλαβε, χωρίς να είναι γνωστό εάν το ζευγάρι χρησιμοποίησε σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση.
Λίγο καιρό αργότερα, η γυναίκα στράφηκε στους χρήστες του Reddit για συμβουλές σχετικά με την προσωπική της κατάσταση. Στην ανάρτησή της με τίτλο «Μήπως είμαι παράλογη που πιστεύω ότι ο αγαπημένος μου σύζυγος αγανακτεί με τον αγαπημένο μας γιο;», εξήγησε την περίπτωσή τους. Εκείνη και ο σύζυγός της αντιμετώπιζαν προβλήματα υπογονιμότητας εδώ και χρόνια, και τελικά συμφώνησαν να βρουν δότη σπέρματος - μια επιλογή που προβάλλεται στις μέρες μας.
Η γυναίκα έγραψε ότι ενώ μετά τη γέννηση του αγοριού ο σύζυγός της έδειχνε να είναι ένας αφοσιωμένος πατέρας, ξαφνικά όλα άλλαξαν. «Ο σύζυγος ήταν εξαιρετικός όταν ο γιός μας ήταν μωρό - πάνες, ταΐσματα, ξύπναγε τη νύχτα, τον φρόντιζε. Αλλά από τότε που έγινε ένα μικρό αγοράκι, δύο χρονών, άρχισε να κάνει πίσω. Ο μικρός τώρα θέλει αγκαλιές, σκαρφαλώνει πάνω του, θέλει να παίξει και ο σύζυγος τον σπρώχνει ή του λέει να έλθει σε μένα. Τώρα πια δεν ενδιαφέρεται σχεδόν καθόλου, εκτός αν τον πιέσω εγώ».
Αφού συζήτησε τις σκέψεις της με τον σύζυγό της, κατέληξαν σε έναν μεγάλο καβγά.
«Κατέληξε να φωνάζει ότι μισεί τον γιο μας και ότι η επιλογή δότη ήταν λάθος. Στη συνέχεια έφυγε τρέχοντας και κοιμήθηκε στον καναπέ. Σήμερα το πρωί μόλις σηκώθηκε πήγε κατευθείαν στη δουλειά χωρίς να πει λέξη.
Νιώθω άρρωστη. Συμφωνήσαμε σε αυτό μαζί. Ξέρω ότι είναι περίπλοκο και ξέρω ότι δυσκολεύεται, αλλά ο γιος μας δεν φταίει σε τίποτα για όλα αυτά. Είναι απλώς ένα μικρό αγόρι που θέλει τον μπαμπά του.
Είμαι συντετριμμένη και θυμωμένη και δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω ότι πρέπει να προστατεύσω τον γιο μας από τον ίδιο του τον μπαμπά»
ΣΧΟΛΙΑ:
Αν και η σύζυγος είπε, «Συμφωνήσαμε σε αυτό μαζί», αυτή η δήλωση δεν λαμβάνει υπόψη την πίεση που νιώθει ο γονέας που είναι η «αιτία» της υπογονιμότητας να βοηθήσει τον άλλο σύζυγο να αποκτήσει ένα βιολογικό παιδί, το οποίο όμως εκείνος δεν μπορεί να προσφέρει. Νιώθοντας ένοχος και άχρηστος, ο/η στείρος σύζυγος μπορεί να συμφωνήσει να χρησιμοποιήσει σπέρμα ή ωάριο δότη, ακόμη και αν έχει δισταγμούς.
Η σύζυγος σημείωσε ότι αυτή «δεν ήταν εύκολη απόφαση», το να χρησιμοποιήσει σπέρμα δότη, αλλά πιθανότατα η απόφαση προκάλεσε στον σύζυγό της μεγαλύτερη συναισθηματική αναστάτωση από ό,τι σε εκείνη.
Σύμφωνα με το Men’s Health, η χρήση δότη σπέρματος μπορεί «να υπονομεύει την αυτοπεποίθηση και να δημιουργεί αίσθημα ανικανότητας» για τους άνδρες και ακόμη να δημιουργήσει συναισθήματα «θλίψης» και «απώλειας». Ένας άνδρας είπε ότι όταν έμαθε ότι το σώμα του δεν δημιουργεί σπέρμα τον έκανε να νιώθει «άχρηστος».
Μπορεί να είναι δύσκολο για ορισμένους γονείς να δεθούν με παιδιά που δημιουργούνται με τεχνολογία δωρητή.
Ένας άνδρας, ο οποίος ανακάλυψε ότι συνελήφθη με τη χρήση ωαρίου δότριας, ομολόγησε:
Χρόνια και χρόνια αργότερα εξακολουθώ να αναρωτιέμαι και να σκέφτομαι, «ποια άραγε να είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ μου μητέρα»... Η τωρινή μου μητέρα [ποτέ] δεν νοιάστηκε πραγματικά να αναπτύξει ένα δέσιμο μαζί μου... Τώρα εξηγούνται όλα.
Υπάρχει μια τεράστια αποσύνδεση λόγω της εξωσωματικής γονιμοποίησης...
ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΜΕΝΟΣ να δώσω στα παιδιά μου αυτά που δεν είχα ποτέ μεγαλώνοντας και εξακολουθώ να υποφέρω. Πόνος. Πληγές. Κατάθλιψη. Άγχος. Και το «άγνωστο» της ταυτότητάς μου.
Αυτά είναι τα σημαντικότερα ηθικά ζητήματα που αφορούν τη χρήση «σπέρματος δότη».
Υπάρχουν όμως και άλλες ανησυχίες:
...ότι τα παιδιά μεγαλώνουν χωρίς να γνωρίζουν πόσα βιολογικά αδέρφια έχουν ή πού ζουν αυτά.
…ότι οι μελλοντικοί γονείς συχνά δυσκολεύονται να δεθούν με το παιδί.
…ότι το παιδί μεγαλώνοντας μαθαίνει για τα ψέματα που περιβάλλουν τη σύλληψή του και καταλήγει να περνάει μια κρίση ταυτότητας.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Η χρήση δωρητών γεννητικού υλικού προβάλλεται ως «λύση» για τη στειρότητα, αλλά συχνά δημιουργεί αμέτρητα άλλα σοβαρά προβλήματα. Η υιοθεσία, αντίθετα, είναι μια επιλογή που προσφέρει τη δυνατότητα δημιουργίας οικογένειας χωρίς τις ηθικές ανησυχίες που μαστίζουν την εξωσωματική γονιμοποίηση και τη σύλληψη με τη χρήση δότη.
Μετάφραση και επιμέλεια κειμένου: «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»
Πηγή: liveaction.org