Πάνω από το 75% των Ολλανδών υποστηρίζει την ιδέα της «διπλής ευθανασίας» με τον/την σύζυγό τους
Από το «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»
Η Ολλανδία είναι μία από τις χώρες με τη μεγαλύτερη υποστήριξη της ευθανασίας σε όλο το κόσμο. Η αποδοχή της είναι τόσο ευρεία, ώστε πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε ακόμη μεγαλύτερη προθυμία πολιτών της να αγκαλιάσουν την κουλτούρα του θανάτου.
Συγκεκριμένα, οι NL Times ανέφεραν ότι τα τρία τέταρτα των Ολλανδών πολιτών με συντρόφους, υποστηρίζουν την ιδέα της διπλής ευθανασίας, στην οποία και οι δύο σύντροφοι σκόπιμα πεθαίνουν μαζί με ιατρικά υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Η έρευνα έγινε με αφορμή τον θάνατο του πρώην πρωθυπουργού της Ολλανδίας Dries van Agt και της συζύγου του Eugenie, οι οποίοι πέθαναν μαζί με ευθανασία σε ηλικία 93 ετών πέρυσι τον Φεβρουάριο.(1) Λίγο καιρό μετά τον θάνατο αυτού του ζευγαριού, άλλο ένα ζευγάρι Ολλανδών - ο Jan Faber και η σύζυγός του Els van Leeningen – αποφάσισαν να πεθάνουν μαζί, παρόλο που κανένας από τους δύο δεν είχε κάποια θανατηφόρα ασθένεια. Και οι τέσσερις θάνατοι σημειώθηκαν πέρυσι.
Σύμφωνα με την έρευνα,(2) το 18,4% των ερωτηθέντων υποστηρίζει «ολόψυχα» την ευθανασία τύπου «διδύμου», ενώ το 53,4% είναι ανοιχτό στην ιδέα. Σοβαρό θέμα το ότι μια συγκεκριμένη πλειοψηφία, το 59,8%, παραδέχτηκε ότι υπάρχει κίνδυνος να πιεστεί ο ένας σύντροφος να πεθάνει από τον άλλο σύντροφο.
Η δυαδική ευθανασία αυξάνεται σταθερά στην Ολλανδία, σύμφωνα με τους NL Times. Το 2018 αναφέρθηκαν μόλις 9 περιπτώσεις. Αυτές αυξήθηκε σε 34 περιπτώσεις το 2022 και σε 54 το 2023. Ωστόσο, όπως παραδέχτηκε η έρευνα, αυτοί οι θάνατοι έχουν σοβαρά δυσάρεστη επίδραση σε όσους μένουν πίσω. Η Linda Gorissen, της οποίας οι γονείς πέθαναν με κοινή ευθανασία, χρειάστηκε στη συνέχεια να ζητήσει ψυχιατρική βοήθεια και δήλωσε ότι οι επιζώντες θα πρέπει να έχουν μεγαλύτερη υποστήριξη. Είπε: «Σκεφτήκαμε μετά τη διπλή ευθανασία: Τί θα γίνει τώρα; Την περάσαμε, αλλά εμείς είμαστε ακόμα ζωντανοί».
Η Ολλανδία έχει γίνει ένα από τα πιο ακραία κράτη στο θέμα της ευθανασίας, καθώς οι νόμοι είναι απίστευτα χαλαροί. Οι άνθρωποι εκεί υφίστανται όλο και περισσότερο ευθανασία για ψυχικές ασθένειες, για αναπηρίες όπως ο αυτισμός, ενώ έχουν σκοτωθεί ακόμη και παιδιά.
Όπως δείχνουν οι έρευνες, εκείνοι που προχωρούν στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία ή αλλιώς ευθανασία, το κάνουν όχι για να αποφύγουν έναν παρατεταμένο και επώδυνο θάνατο, αλλά επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν τον έλεγχο του εαυτού τους ή θα γίνουν βάρος στα αγαπημένα τους πρόσωπα. Ωστόσο αυτά δεν είναι παρά δικές τους ιδιαίτερες σκέψεις που τις ανακυκλώνουν στο μυαλό. Μάλλον η δυστυχής τους απόφαση διαμορφώνεται από την άσχημη ψυχική διάθεση, από το πανικό, τους κακούς συμβούλους, τα κρατικά συμφέροντα, τη χλιαρή -εάν υπάρχει - σχέση τους με το Θεό.
Μπορεί να θεωρηθεί η κοινή αυτοκτονία έκφραση «αγάπης» ή «συζυγικής ενότητας» έως το τέλος της ζωής; Όχι, με κανένα τρόπο. Είναι αποτέλεσμα μιας κοινής πλάνης, μιας παγίδευσης, της περιφρόνησης της ζωής ως δώρου Θεού και ακόμη ένα σημείο πνευματικής παρακμής της κοινωνία μας. Μόνο που μετά από αυτή την πράξη δεν υπάρχει επιστροφή, ούτε μετάνοια, με ό,τι αυτό συνεπάγεται….
Παραπομπές:
- https://www.theguardian.com/world/2024/feb/10/duo-euthanasia-former-dutch-prime-minister-dies-wife-dries-eugenie-van-agt
- https://www.liveaction.org/news/dutch-citizens-dual-euthanasia-partner/?utm_campaign=lan&utm_medium=email&_hsmi=346149877&utm_content=daily_digest&utm_source=housefile