«Η  παλιά παραδοσιακή αλήθεια της παρουσίας ενός πατέρα, μιας μητέρας και του παιδιού δεν μπορεί να αγνοηθεί. Εάν όμως αγνοηθεί, θα καταστρέψει  εκείνους τους πολιτισμούς που την περιφρονούν».

Εμπορική εκμετάλλευση της γυναικείας μήτρας και στο τέλος…  μια άδεια μητρική αγκαλιά και παιδιά ξεκομμένα από τη μάνα που τα έφερε στο κόσμο…

Κάποιοι «αφελείς» υποστηρίζουν πως τα παιδιά έχουν ανάγκη μόνο από αγάπη και φροντίδα για να μεγαλώσουν σωστά. Η αγάπη όμως σχετίζεται με πρόσωπα, συμπεριφορές, διαχρονική παρουσία, και το κυριότερο σημαίνει αυτοθυσία.

Όταν η βιολογική σχέση αντικαθίσταται από την «πρόθεση» ανάληψης ρόλου γονέα.

Η διαδικασία της παρένθετης μητρότητας είναι περίπλοκη και σύνθετη. Διατυπώνονται μάλιστα κάποιες απόψεις που εξομοιώνουν την παρένθετη μητρότητα με την υιοθεσία.

Είναι αλήθεια πως τα παιδιά που ανατρέφονται από δύο άτομα του ίδιου φύλου είναι το ίδιο καλά προσαρμοσμένα όπως και τα παιδιά που ανατρέφονται σε οικογένειες με μητέρα και πατέρα;

Υποστηρίζουμε  την υιοθεσία, όταν εννοείται σωστά.

Ομολογία ενός ενήλικου παιδιού μιας ομοφυλόφιλης μητέρας που αγαπούσε το παιδί της: «Ο επαναπροσδιορισμός του γάμου προωθεί μια οικογενειακή δομή στην οποία τα παιδιά υποφέρουν».

Εκδόθηκε το ενδιαφέρον βιβλίο του Παιδοψυχιάτρου και Ψυχαναλυτή Christian Flavigny “Θέλω Μπαμπά ΚΑΙ Μαμά”, από τις εκδόσεις “ΠΑΡΡΗΣΙΑ”. Με την άδεια του εκδότη δημοσιεύουμε τον πρόλογο.

Η παρένθετη μητρότητα είναι μια διαδικασία, η οποία συχνά υποστηρίζεται και από μια νομική συμφωνία, σύμφωνα με την οποία μια γυναίκα (η αναπληρωματική ή υποκατάστατη ή παρένθετη  μητέρα) συμφωνεί να μείνει έγκυος και να γεννήσει ένα παιδί για ένα άλλο άτομο που είναι ή θα γίνει γονέας του παιδιού.

Σε μια  μελέτη (1), που μιλάει για τον κρίσιμο αντίκτυπο που έχει η βιολογική σχέση  στην γονεϊκότητα, τα δεδομένα αποκαλύπτουν ότι  αντίθετα από έναν βιολογικό πατέρα, η παρουσία ενός θετού πατέρα δεν προσφέρει κανένα στατιστικό πλεονέκτημα στα παιδιά.

Η παρένθετη μητρότητα είναι μια διαδικασία, η οποία συχνά υποστηρίζεται και από μια νομική συμφωνία, σύμφωνα με την οποία μια γυναίκα (η αναπληρωματική ή υποκατάστατη ή παρένθετη μητέρα) συμφωνεί να μείνει έγκυος και να γεννήσει ένα παιδί για ένα άλλο άτομο, που είναι ή θα γίνει γονέας του παιδιού.

Υποστηρίζουμε  την υιοθεσία, όταν εννοείται σωστά. Η υιοθεσία πρέπει πάντοτε να θεωρείται και να αποτελεί μιά παιδοκεντρική κίνηση όχι  απλώς ένα μέσο για να έχουν παιδιά οι ενήλικες.