«Μετά από προσαρμογή ως προς τους δημογραφικούς και κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες, η ομάδα που είναι πιο πιθανό να παρακολουθήσει τα ποιοτικότερα κολέγια είναι μαθητές από οικογένειες που τροφοδοτούνται οικονομικά από τον πατέρα και η μητέρα ασχολείται με την οικογένεια».

Πώς είναι δυνατόν ο άνθρωπος να γίνει καλός και φρόνιμος; Είναι δυνατόν όλοι οι άνθρωποι να γίνουν καλοί και φρόνιμοι; Περί αυτού θα μιλήσω σήμερα.

Ὁ Ἅγιος Χρυσόστομος ἀναφέρεται καὶ σὲ ἕνα συνεκτικὸ στοιχεῖο, θεμέλιό τῆς συζυγίας, τὴν ἐπικοινωνία τῶν συζύγων. Εἶναι ἡ καθημερινὴ ἀλληλεπίδραση τῶν δύο συζύγων.  Ἡ ἐπικοινωνία γίνεται μὲ λόγια ἡ χωρὶς λόγια. Εἶναι θετικὴ ἡ ἀρνητική. Τὸ σπουδαιότερο στοιχεῖο τῆς ἐπικοινωνίας εἶναι ἡ συζήτηση.

Οι πολύ πρώιμες σχέσεις που αναπτύσσει το παιδί με τους γονείς του, επηρεάζουν σημαντικά την εξέλιξη της προσωπικότητας του και την μετέπειτα ζωή του ως ενήλικα. Ο λεγόμενος «σύνδεσμος προσκόλλησης» ή Attachment, και η ποιότητα της προσκόλλησης αυτής στη βρεφική ηλικία έχει αναγνωριστεί ως ένα βασικό χαρακτηριστικό στην ανάπτυξη της προσωπικότητας.

Ο αληθινός φεμινισμός τιμά όλες τις υπεύθυνες επιλογές της γυναίκας, συμπεριλαμβανομένης της συζυγίας και της μητρότητας.

Πολλοί οι πειρασμοί και οι κίνδυνοι για τους νέους σήμερα, Γέροντα. Ανησυχούμε, παρόλο που φροντίζουμε να έχουμε τα παιδιά μας μέσα στην Εκκλησία.

Αγαπητή Κέιτυ, μόλις αρραβωνιάστηκα με έναν θαυμάσιο τύπο και είμαστε πρόθυμοι να παντρευτούμε. Και για να έλθω στο θέμα μας, εκείνος έχει τη δουλειά του στο Λος Άντζελες και εγώ τελειώνω το διδακτορικό μου εδώ στο Ντένβερ.

Η εκ των τελευταίων μεγάλων Άγγλων μυθιστοριογράφων P.D.James έγραψε ένα καταθλιπτικό μυθιστόρημα το 1992 με τίτλο The Children of Men. Αναφερόμενο στο έτος 2021, το μυθιστόρημα περιγράφει έναν κόσμο όπου όλα τα ανθρώπινα άρρενα όντα έχουν στειρωθεί και τα παιδιά έχουν εξαφανιστεί.

Η πρώτη Κυριακή του Ιουνίου είναι αφιερωμένη στα Παιδιά, σύμφωνα με απόφαση που έλαβε το 2009 η Ιερά Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρουμανίας.

Μεγάλωσα ως  μοναχοπαίδι μιας άγαμης μητέρας, αλλά όταν ήμουν μικρό παιδί  ποτέ δεν αμφισβήτησα αυτό το καθεστώς. Ο πατέρας μου ήταν μαζί μας πότε πότε από τότε που γεννήθηκα μέχρι την ηλικία των τριών ετών. Μετά την αναχώρησή του από το σπίτι μας τον έβλεπα μερικές φορές το χρόνο, στη συνέχεια  όμως και από την ηλικία  5-11 ετών δεν τον είδα καθόλου.

Σύμφωνα με πρόσφατο άρθρο του American Journal of Obstetrics and Gynecology, το οποίο αποτελεί ανασκόπιση 62 παλαιότερων μελετών που περιελάμβαναν 196,989 γυναίκες, οι  έγκυοι γυναίκες που εργάζονται τις νύχτες ή με κυλιόμενο ωράριο ή για πολλές ώρες είναι πιο πιθανό να έχουν αποβολές ή πρόωρους τοκετούς, σε σύγκριση με τις μητέρες με ελεγχόμενη ημερήσια εργασία.

Εκδόθηκε το ενδιαφέρον βιβλίο του Παιδοψυχιάτρου και Ψυχαναλυτή Christian Flavigny “Θέλω Μπαμπά ΚΑΙ Μαμά”, από τις εκδόσεις “ΠΑΡΡΗΣΙΑ”. Με την άδεια του εκδότη δημοσιεύουμε τον πρόλογο.

Η συγκατοίκηση πριν το γάμο είναι μια διαδεδομένη συνήθεια. Την επιλέγουν τα ζευγάρια για να «γνωριστούν καλύτερα» και την αποδέχονται οι γονείς τους είτε κατ ανάγκην είτε ως ένα λογικό βήμα των παιδιών τους.

Μετά την επικράτηση της επαναστάσεως των μπολσεβίκων το 1917 ο Λουνατσάρσκι Ανατόλι Βασιλίεβιτς επίτροπος του λαού για την παιδεία (υπουργός Παδείας δηλαδή) και οργανωτής της σοσιαλιστικής κουλτούρας, δίνει διάλεξη σε μια μεγάλη αίθουσα κατάμεστη από κόσμο. Κατ’ εντολή του κόμματος μιλά με στόμφο για το μύθο της αναστάσεως του Χριστού. Διαφωτίζει το ακροατήριο για ώρες πολλές και με ύφος θριαμβευτικό καταλήγει.

Η επιθυμία του κάθε γονέα είναινα βοηθήσει ώστε να είναι το παιδί του υγιές, να  αναπτυχθεί σωστά  με αξιοποιημένες τις ικανότητές του και με σωστό χαρακτήρα.

Στις μέρες μας όσοι γονείς έχουν παιδιά στη σχολική ηλικία, και κυρίως στο Δημοτικό, ασκούν  σε αυτά μεγάλη πίεση. Πιστεύουν πως άν θέλουν να λέγονται σωστοί γονείς, το παιδί τους πρέπει να σπουδάσει στο Χάρβαρντ, να γίνει διάσημος επιστήμονας  και να αλλάξει τον κόσμο - ή τουλάχιστον να διακριθεί στις τέχνες και τα αθλήματα! Και με κάποιο τρόπο οι γονείς θα πρέπει να ταιριάξουν την αγάπη, την ηρεμία και την διακριτική υποστήριξη του παιδιού,  με την πιεστική τους επιθυμία να δούν το παιδί τους να διακρίνεται.

Η έρευνα αποδεικνύει  τα πολλαπλά οφέλη από τα κοινά οικογενειακά γεύματα, ειδικά ως προς την προστασία των εφήβων  από συμπεριφορές υψηλού κινδύνου. Δυστυχώς τα κοινά γεύματα σπανίζουν σήμερα στις οικογένειες. Δεδομένης της προστασίας που παρέχουν στα παιδιά και τους εφήβους, οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνονται στο να καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να συγκεντρώνονται τακτικά στο οικογενειακό τραπέζι.

Τά παιδιά διαμορφώνουν τόν κόσμο τους, τόν χαρακτήρα τους καί τή ζωή τους ἀπό πολύ νωρίς, καί ἑπομένως οἱ γονεῖς πρέπει νά ἔχουν τή φροντίδα γιά ὑπεύθυνη καί συστηματική ἀγωγή ἀπό τήν πρώτη ἀρχή τῆς ζωῆς τῶν παιδιῶν τους.

Οι μπαμπάδες κάνουν κάτι για τα παιδιά που οι μητέρες δεν μπορούν να κάνουν.

Παρά τα από ετών γνωστά δυσάρεστα αποτελέσματα που έχει η έλλειψη πατέρα στα παιδιά, υπάρχουν πολλά μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς και μέρος της κοινής γνώμης, που πιστεύει πως δεν είναι απαραίτητος ο πατέρας στην ανατροφή των παιδιών. Κατ’ αυτούς η δομή της οικογένειας δεν έχει σημασία, από την στιγμή που υπάρχει κάποιο άτομο που φροντίζει και αγαπά τα παιδιά και ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να είναι το άτομο αυτό.